Ο προπονητής του Εύνικου, Λάμπρος Μπάρτζος, μίλησε στην εκπομπή «Woman to woman» του EOK WebRadio.
Αναλυτικά είπε:
Για την ανανέωσή του με τον Εύνικο: «Γνωριζόμαστε με τη διοίκηση, είναι ο σύλλογός μου, έχω παίξει εκεί, την έχω προπονήσει, οπότε είναι πολύ εύκολες οι αποφάσεις μου εκεί και γίνονται… αυτόματα».
Για το αν είναι φιλοσοφία του η διατήρηση «κορμού»: «Σίγουρα το να μένουν πολλές παίκτριες απ’ την προηγούμενη χρονιά ή να έχεις έναν “κορμό” 2-3 ετών είναι πάρα πολύ σημαντικό. Όταν έχεις έναν “κορμό” ίδιο πάει να πει ότι οι παίκτριες μεταξύ τους είναι ψυχολογικά πολύ “δεμένες” και μπορεί να παίξει η μία για την άλλη. Όταν φτιάχνεις καινούργια ομάδα το “χτίζεις” απ’ την αρχή και θες παραπάνω χρόνο. Εμείς δε μπήκαμε σε αυτήν τη διαδικασία. Όσον αφορά την ανανέωση της ξένης μας (σ.σ. Μία Μπέρκμαν), ήμασταν πάρα πολύ κοντά να ανανεώσουμε και τη 2η ξένη. Και οι δύο ήταν πάρα πολύ ευχαριστημένες, ήθελαν να μείνουν. Εμείς καταφέραμε λόγω πλάνου να κρατήσουμε τη μία. Δεν ξέρω για ποιον λόγο στο μπάσκετ γυναικών αλλάζουν κάθε χρόνο οι ξένες».
Για τους στόχους της επόμενης σεζόν: «Και τις δύο χρονιές αποδεικνύουμε ότι δεν είμαστε “ασανσέρ”. Σίγουρα σε βάθος χρόνου και με το πέρασμα των χρόνων θες να κοιτάς παραπάνω. Σε βάθος χρόνου θα θέλαμε να είμαστε σταθερά στην πρώτη εξάδα. Απλά φέτος είναι και λίγο περίεργο το πράγμα και αλλάζει λίγο ο “χάρτης” του μπάσκετ γυναικών με την είσοδο του Αθηναϊκού. Παίζει και αυτό τον ρόλο του. Έχουν αλλάξει οι συσχετισμοί. Αυτήν τη στιγμή, ναι μεν θέλουμε να πάμε ακόμη καλύτερα, αλλά θα πρέπει να βάλουμε κάτω και τα δεδομένα που δημιουργούνται σε όλο το πρωτάθλημα και όλες τις ομάδες. Δε μας αρέσουν τα “άλματα”, μας αρέσει η σταθερή δουλειά και σιγά-σιγά να πηγαίνουμε πιο πάνω».
Για τις εντυπώσεις του απ’ το μπάσκετ γυναικών: «Στις προηγούμενες σεζόν εγώ δούλευα στη ΦΕΑ και την Πεύκη, που είναι ένα σχετικά καλό επίπεδο στο μπάσκετ ανδρών. Όταν πήγα στον Εύνικο, την ταχύτητα με την οποία παίζεται το μπάσκετ γυναικών, καλώς ή κακώς, δε μπορείς να τη συνηθίσεις. Αυτό ήταν ένα κομμάτι που μου πήρε λίγο καιρό να το συνηθίσω. Στα θετικά, υπήρχαν παίκτριες με ποιότητα. Επίσης, οι γυναίκες είναι πολύ εγκεφαλικές, με τις γυναίκες μπορεί ο κάθε προπονητής αυτό που σκέφτεται να το βγάλει στο γήπεδο. Σε αυτό το κόμματί “τους βγάζω το καπέλο”. Είναι χαρά του προπονητή να δείξει το πώς θέλει να παίξει και να βλέπει ότι όλες οι παίκτριες προσπαθούν να το βγάλουν αυτό. Όλα τα κορίτσια που συνεργάστηκα ήταν πάρα πολύ θετικές στο να γίνουμε ομάδα και να δώσουν το κάτι παραπάνω για να πάμε καλύτερα. Μόνο θετικά πράγματα είχα να πάρω από όλο αυτό το κομμάτι».
