Skip to main content

Αργύρης Παπαπέτρου: «Είμαι πολύ περήφανος που ο Ιωάννης κατάφερε να γίνει μέρος της ιστορίας»

Στο Web Radio της ΕΟΚ μίλησαν ο Αργύρης Παπαπέτρου και ο Κώστας Παταβούκας, με τους δυο πλαίμαχους αθλητές του Παναθηναϊκού να εκφράζουν τη χαρά τους για την κατάκτηση της  Euroleague από τους πράσινους. 

Μάλιστα ο πρώτος δεν έκρυψε την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι ο γιος του Ιωάννης στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με την ομάδα με την οποία και ο ίδιος αγωνίστηκε. 

Αναλυτικά όσα είπε ο Αργύρης Παπαπέτρου:

Για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού απ’ τον Παναθηναϊκό: 

«Ήταν πολύ μεγάλη επιτυχία για πολλούς λόγους. Για εμάς υπήρχε ακόμη ένας πολύ ιδιαίτερος λόγος πέρα απ’ όλα αυτά που αφορούν τον Παναθηναϊκό. Ο λόγος ήταν ο σοβαρός τραυματισμός του Ιωάννη, που, πέρα απ’ το ότι τον άφηνε πίσω αγωνιστικά, ήταν και πολύ δύσκολο να το διαχειριστεί πνευματικά και ψυχολογικά, γιατί προσπαθούσε να αναπληρώσει το χαμένο έδαφος, αλλά στην αρχή ήταν πάρα πολύ δύσκολο όλο αυτό. Ακούγοντας κι εγώ κάποιες δηλώσεις του μετά την κατάκτηση του τροπαίου, κατάλαβα ότι ήταν ακόμη σοβαρότερα τα πράγματα, γιατί είχε περάσει απ’ το μυαλό του να σταματήσει το μπάσκετ. Αυτό δείχνει το πόσο ήθελε να είναι ανταγωνιστικός, αλλά τότε δε μπορούσε. Είμαστε πολύ περήφανοι που έδωσε τη “μάχη” του, το ξεπέρασε, μπόρεσε να είναι ένας “κρίκος”, να βάλει κι αυτός ένα “λιθαράκι” στην επιτυχία και κυρίως ότι νίκησε τον εαυτό του και μπόρεσε να συνεχίσει να είναι ανταγωνιστικός. Επίσης, δε θέλω να κρύψω ότι είμαστε περήφανοι και για τον Γιώργο, που στάθηκε δίπλα στον Ιωάννη όλο το διάστημα με τις προπονήσεις, τη συζήτηση, προσπάθησε να τον κρατήσει. Για εμάς ήταν ένας “Γολγοθάς”. Είμαι πολύ περήφανος που ο Ιωάννης κατάφερε να γίνει μέρος της ιστορίας αυτής της πολύ μεγάλης ομάδας μας».

Για τον Ιωάννη Παπαπέτρου: 

«Δε μιλάμε πού πριν τα ματς, τις περισσότερες φορές καθόλου. Δε θέλω να φορτίζω περισσότερο την ήδη φορτισμένη ατμόσφαιρα. Ξέρω πώς είναι να αναμένεις τόσο μεγάλα παιχνίδια. Το ένιωθα και έβλεπα πραγματικά ότι ήταν απελευθερωμένος. Ήταν πιο σίγουρος, ήξερε ότι έχει βάλει πολλές ώρες στο γήπεδο, είχε βάλει πολλή δουλειά και ότι είναι κι αυτός εκεί για να προσφέρει. Σίγουρα το σύνθημα είχε δοθεί ήδη απ’ τους πιο έμπειρους, απ’ τους πολύ καλούς παίκτες που έχει το ρόστερ του Παναθηναϊκού, αλλά έβλεπα ότι και ο Ιωάννης είχε μπει στην ίδια “σελίδα” με αυτούς και ήμουν σίγουρος ότι κάτι καλό θα βγει».

Για το πρώτο μήνυμα που του έστειλε μετά την κατάκτηση: 

«Επειδή δε μπορούσα μέσα σ’ αυτόν τον χαμό να τον πετύχω, είπα να του γράψω κάτι γιατί δεν άντεχα. Οπότε έστειλα “Είμαστε πρωταθλητές Ευρώπης! Συγχαρητήρια, τα καταφέρατε” και γέμισα το μήνυμα με τριφύλλια και πράσινες καρδιές».

Για το ότι ο Λεσόρ και ο Παπαπέτρου ξέσπασαν σε κλάματα αμέσως μετά τη λήξη: 

«Έχω την αίσθηση ότι πολλά παιδιά του Παναθηναϊκού είχαν πολύ μεγάλη πίεση. Σίγουρα ο Ιωάννης και ο Λεσόρ είχαν πολύ μεγάλη πίεση, ο Λεσόρ πέρασε και μια πολύ δύσκολη παιδική ηλικία όπως έχει δηλώσει και έφτασε σε αυτό το σημείο. Το μεγαλύτερο παράσημο, για ‘μένα, είναι που τα ξημερώματα, 2:00-2:30 ώρα Ελλάδος, μου έστειλε ένας καλός φίλος απ’ τη Σερβία που είναι απλά ένας απλός φίλαθλος, και είπε “Μας λείπουν ο Ιωάννης και ο Λεσόρ. Τους αγαπάμε πάρα πολύ”».

Αναλυτικά όσα είπε ο Κώστας Παταβούκας:

Για το πώς έζησε τον τελικό με τη Ρεάλ Μαδρίτης: «Το έζησα σε μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα με τους γιους μου, βλέποντας, αγωνιώντας και πανηγυρίζοντας. Το 1ο δεκάλεπτο ήταν… οργιαστικό για τη Ρεάλ, αλλά έλεγα στους γιους μου “Μην ανησυχείτε, δε θα τα βάζουν όλα, θα αρχίσουν να τα χάνουν. Αρκεί ο Παναθηναϊκός να μείνει κοντά”. Ο Παναθηναϊκός έμεινε κοντά, έκανε πολύ καλή διαχείριση του παιχνιδιού και πήρε το ψυχολογικό πλεονέκτημα. Μάλιστα, κάπου στην 3η περίοδο έλεγα ότι θα κερδίσουμε και εύκολα, γιατί έβλεπα ότι είχε χαλάσει το μυαλό των παικτών της Ρεάλ, του πάγκου της Ρεάλ στη διαχείριση του παιχνιδιού. Στηρίχτηκα και στο πόσο καλά και συγκεντρωμένα ήταν στον ημιτελικό, όπου όλοι ήταν εκεί για έναν σκοπό.  Ήταν πραγματικά εκεί για να… παίξουν τα ρέστα τους στην κατάκτηση».

Για το πόσο σημαντικό ήταν ότι ήρθαν ο Εργκίν Αταμάν και ο Κώστας Σλούκας: 

«Παίζει μεγάλο ρόλο, αλλά ίσως με έναν τρόπο που δεν είναι τόσο προφανής. Ο Αταμάν είναι ένας προπονητής τίτλων. Ο Σλούκας είχε ένα τεράστιο κίνητρο με όλη την επιβάρυνση που είχε μες στη χρονιά, αγωνιστική και ψυχολογική, όχι για να αποδείξει αν είναι καλός παίκτης, αλλά ότι άκουσε πολλά και έκανε τη σωστή επιλογή. Δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό για έναν παίκτη. Η διοίκηση μέχρι την τελευταία στιγμή επέμεινε στο πλάνο, αλλά έκανε και την πιο καθοριστική προσθήκη με τον Ναν. Ο Αταμάν επιβεβαίωσε ότι δεν πρέπει να πέφτουμε στην “παγίδα” ότι υπάρχει ένας τρόπος να κερδίσεις. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να κερδίζεις, αρκεί να εμπιστεύεσαι και να κάνεις καλά αυτό που ξέρεις. Ο Αταμάν ξέρει καλά να εμπιστεύεται τους παίκτες και να τους γεμίζει αυτοπεποίθηση. Δημιούργησε γρήγορα έναν βασικό πυρήνα της ομάδας και μετά ήταν εύκολο να προσθέσει τα κομμάτια. Κατηγορούταν σε όλη τη regular season ότι έπαιζε με 6.5 παίκτες, αλλά αυτό ήταν κρίσιμο, γιατί δημιούργησε συνοχή. “Έκλεισε” τόσο πολύ το rotation γιατί δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να δημιουργηθεί ομοιογένεια. Αυτό φάνηκε στο Final-4 όπου παρουσιάστηκε μια ομάδα πολύ ισορροπημένη σχετικά με το ποιος είναι πρωταγωνιστής, πώς “διαβάζει” το ματς, ποιος το παίρνει πάνω του και η άμυνα ήταν καταπληκτική».

Για το πόσο βοήθησε η… τρέλα του Δημήτρη Γιαννακόπουλου: 

«Όταν βγαίνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και λέει “5/5 αυστηρά”, δίνει έναν τόνο όχι απειλητικό, αλλά του ότι δεν υπάρχουν περιθώρια. Εννοείται πως το ήξεραν και οι παίκτες, απλά φέτος έγινε για πρώτη φορά ίσως τόσο χαρακτηριστικά η σύνδεση της σημερινής εποχής με την εποχή του πατέρα του και του θείου του, ακόμα και στον τρόπο του ή την ψυχική σύνδεση του οργανισμού με τον κόσμο. Αυτό είχε ανάγκη ο Παναθηναϊκός. Ο μικρός γιος μου είναι 15 χρονών και το τελευταίο  ευρωπαϊκό δεν το γνώρισε. Τώρα, όμως, “έχτισε” τη δική του σύνδεση με την ομάδα. Η καινούργια γενιά Παναθηναϊκό έχει πλέον κάτι να θυμάται, το δικό της… Παρίσι. Έχει κάτι να προσμένει και θα “χτίζει” τα δικά της όνειρα. Αυτό είναι το ανεκτίμητο της ιστορίας. Ο Παναθηναϊκός πλέον έχει βάλει το τρένο στις ράγες, έχει μπει σε μια νέα εποχή. Μπράβο σε όλους, γιατί δεν είναι εύκολο».