Μπόγρης στο SuperBasket: «Θα επέστρεφα στην Ελλάδα για μια ομάδα με μπασκετική παράδοση»
Πρόσφατα έληξε η συνεργασία με την Τενερίφη.Τι θα κρατήσεις από την θητεία σου εκεί;
Για εμένα ίσως είναι μια από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου όλα αυτά που πέρασα στο νησί και αγωνιστικά και ατομικά σε προσωπικό επίπεδο, γιατί πέρασα πανέμορφα και ήταν ένα μαγικό μέρος. Αλλά συν τοις άλλοις, ήταν και μια ομάδα, η οποία μου έδωσε πολλά, μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω ένα βήμα πάνω στην καριέρα μου, κέρδισα τίτλους και πραγματικά είμαι συνδεδεμένος με αυτό το νησί, με πολύ αγάπη και ιδιαιτερότητες και ίσως ήταν το πιο όμορφο κεφάλαιο της καριέρας μου έως σήμερα.
Ποια ειναι η άποψη σου για τον κόουτς Βιντορέτα, με τον οποίον μεταξύ άλλων κατακτήσατε δύο τρόπαια.
Ο κόουτς Βιντορέτα για εμένα ίσως είναι ο μόνος προπονητής που έχω καταφέρει να συνδεθώ τόσο πολύ, γιατί πέρα του "προπονητής-παίκτης" κομμάτι θεωρώ ότι είναι και φίλος μου. Ένας άνθρωπος, ο οποίος μπορούσα να μιλήσω με τα μάτια και εντός παρκέ αλλά και εκτός και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό ένας παίκτης να βρει χημεία με τον προπονητή του κάτι που είναι πολύ σπάνιο και στο λέω εγώ που είμαι επαγγελματίας από τα 14, που ίσως ήταν η πρώτη φορά που βρίσκω τέτοια χημεία με τον προπονητή μου. 'Ενας πάρα πολύ ωραίος τύπος, με τρομερές μπασκετικές ιδέες, που ξέρει να παίρνει από τον κάθε παίκτη το μέγιστο και ξέρει να τον κάνει να νιώθει πάρα πολύ σημαντικός στο κομμάτι του. Οπότε όπως είπες και εσύ, κερδίσαμε και τους τίτλους, που όταν κάνεις πολύ μεγάλες επιτυχίες θεωρώ ότι σε φέρνουν ακόμη πιο κοντά με κάποιους ανθρώπους και χαίρομαι που είναι ένας από αυτούς και ότι πέρα από το μπασκετικό κομμάτι, πάντα έχω μια πόρτα ανοιχτή στην Ισπανία σαν φίλος.
Η πορεία σου στις ισπανικές ομάδες είναι σε ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο, θεωρείς ότι σου ταιριάζει ο τρόπος παιχνιδιού στην Ισπανία;
Κοίτα δεν έχει να κάνει με το Ισπανικό πρωτάθλημα αυτό καθαυτό. Θεωρώ ότι έχει να κάνει με τους προπονητές που βρίσκεις, πιστεύω ότι το προπονητικό στυλ στην Ισπανία μου ταιριάζει καλύτερα, γιατί είναι ένα στυλ το οποίο σε αφήνει πιο πολύ να αναπτύξεις το παιχνίδι σου, παρά να έχεις το μυαλό σου το πώς θα "καταστρέψεις" το παιχνίδι του αντιπάλου, όπως γίνεται κυρίως στην Σερβική σχολή. Θεωρώ ότι αυτό το πράγμα μοιάζει πιο πολύ στην ιδιοσυγκρασία μου και είμαι τυχερος γιατι δούλεψα και με τρομερούς προπονητές, οι οποίοι με βοήθησαν γρήγορα στο να προσαρμοστώ στο στυλ παιχνιδιού εκεί και να βελτιώνομαι μέρα με την μέρα. Και ο κόουτς Πεναρόγια που ήμουν μαζί του στην Ανδόρα και τώρα είναι στην Βαλένθια, μου έδωσε την ευκαιρία να μπω στο Ισπανικό πρωτάθλημα και μου έδωσε το χρόνο να προσαρμοστώ. Και μετά ο κόουτς Σίτο Αλόνσο, με τον οποίο είχα μια πολύ καλή συνεργασία στο Μπιλμπάο, με βοήθησε πάρα πολύ και μου έδωσε πολλές διαφορετικές οπτικές στο άθλημα, οπτικές που δεν είχα δει μέχρι τότε στην καριέρα μου και αν θελήσω να γίνω προπονητής, θεωρώ ότι θα πάρω πάρα πολλά πράγματα, για παράδειγμα τον τρόπο που πρέπει ο κάθε αθλητής να προσεγγίζει το άθλημα. Τέλος, είχα και τον κόουτς Βιντορέτα, που όπως πρωτοείπα, για εμένα είναι ίσως ο πιο σημαντικός προπονητής στην καριέρα μου και θεωρώ ότι με ανέβασε ένα επίπεδο και αυτό με βοήθησε πάρα πολύ στο να βρω την αγωνιστική μου ταυτότητα, και πως να κάνω τους συμπαίκτες μου να φαινονται καλύτεροι με συνεχή δουλειά μέσα στο γήπεδο.
Θεωρείς ότι η θητεία στην Ισπανία αναδιαμορφωσε την μπασκετική σου κουλτούρα και τον χαρακτήρα και σε ποια στοιχεία σε βοήθησε να αναπτυχθείς περισσότερο.
Πέρα από την μπασκετική κουλτούρα, μου αρέσει πάρα πολύ και με βελτίωσε πάρα πολύ σαν άνθρωπο. Στην Ελλάδα έχουμε πολλούς τρόπους να βάλουμε τις δύσκολες στιγμές κάτω από το χαλάκι, όπως η διασκέδαση, οι φίλοι και η οικογένεια. Ενώ όταν είσαι στην ξενιτιά, όλα αυτά σε βαραίνουν επί 10 και πρέπει να μάθεις να ξεπερνάς μόνος σου τις δυσκολίες. Αρα αισθάνομαι τυχερός και περήφανος που τα κατάφερα, γιατί βελτιώθηκα πολύ σαν άνθρωπος και ανέβηκα επίπεδο μπασκετικά με τις εικόνες που απέκτησα.
Σχετικά με την ACB, που θεωρείται ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα στην Ευρώπη. Ποια στοιχεία θεωρείς ότι πρέπει να πάρουμε από εκεί για να ανέβει σε επίπεδο το Ελληνικό πρωτάθλημα.
Για εμένα, το πρώτο και πιο σημαντικό είναι να δείξουμε εμπιστοσύνη στον Έλληνα-Ευρωπαίο παίκτη, όπως έκαναν και οι Ισπανοί. Το Ισπανικό πρωτάθλημα έχει μείνει σε τόσο υψηλό επίπεδο γιατί δεν έχει παραδωθεί στους Αμερικάνους γιατί ο Ευρωπαίος πάικτης παίζει για τη νίκη και όχι για τα νούμερά του κι όταν έχεις μια λίγκα στην οποία όλοι διεκδικούν τη νίκη τότε το προϊόν ανεβαίνει.
Ποιο είναι το ματς ή η στιγμή που έχεις ξεχωρίσει περισσότερο στην Ισπανία, δηλαδή σου έρχονται με την μία μνήμες στο μυαλό από αυτόν τον αγώνα.
Κοίτα για εμένα ένα από τα αγαπημένα μου παιχνίδια ήταν το Μπιλμπάο-Μπασκόνια όταν ήμουν στο Μπιλμπάο και κάναμε μια πολύ μεγάλη νίκη στην παράταση. Ήταν ένα τοπικό ντέρμπι, υπήρχε τρομερή ένταση, ήμουν σε μια ομάδα που αγαπούσα πάρα πολύ, έπαιζα και με αγαπημένους μου συμπαίκτες εκείνη την σεζόν, ήταν όλη η χρονιά πολύ ιδιαίτερη και με την νίκη στο ντέρμπι, κόντρα σε μια ομάδα πολύ υψηλού επιπέδου. Σίγουρα, με την Τενερίφη έχω ζήσει πολύ όμορφες στιγμές με μεγάλες νίκες κόντρα σε Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Μπασκόνια αλλά και μεγάλες ευρωπαϊκές στιγμές όπως η κατάκτηση του BCL και του Διηπειρωτικού Κυπέλλου.
Γενικότερα, ποιος θεωρείς ότι είναι ο πιο δύσκολος αντίπαλος που έχεις αντιμετωπίσει;
Δεν θα πω κάποιον ψηλό γιατί όταν γνωρίζεις τα ατομικά χαρακτηριστικά του προσωπικού σου αντιπάλου έχεις την δυνατότητα να τον περιορίσεις. Εγώ θα πω κοντούς όπως ο Γιούλ ή ΝτεΚολό, Τεόντοσιτς, που στο πικ εντ ρολ μπορούν να κάνουν τα πάντα και δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος για την επόμενη κίνησή τους.
Πάμε λίγο στην νέα σεζόν. Ποια είναι τα πλάνα και οι σκέψεις για την νέα χρονιά;
Σίγουρα, θέλω να πάω σε μια ομάδα που ο ρόλος μου θα είναι πάρα πολύ ενεργός, ποιοτικός, ώστε να ξαναμπώ δυναμικά στην αγορά. Νιώθω πάρα πολύ ωραία, έχω δουλέψει πάρα πολύ. Έτσι μια ομάδα με μεγάλο brandname, με ιστορία, που να διεκδικεί και να έχει στόχους στο υψηλό επίπεδο είναι πάντα ο στόχος μου και ελπίζω να την βρω σύντομα. Η Ισπανία και η Ελλάδα είναι τα πρωταθλήματα που με ενδιαφέρουν για διαφορετικούς λόγους το καθένα και πιστεύω ότι μπορούν να καλύψουν τις φιλοδοξίες μου. Πιστεύω ότι σύντομα θα πάρω μια απόφαση και θα καταλήξω σε μια ομάδα που θα μου δίνει αγωνιστικά αυτό που θέλω κι εγώ από την μεριά μου θα μπορώ να την βοηθήσει με την εμπειρία και το πάντα υψηλό μου κίνητρο να κατακτήσεις τους στόχους της.
Σίγουρα θα έδινα. Το να μπορείς να παίξεις μπάσκετ σε καλό επίπεδο και να βρίσκεσαι στην χώρα σου, είναι ότι καλύτερο. Να μπορείς να είσαι κοντά στην οικογένεια σου, στους φίλους σου και να μπορείς να κάνεις αυτό που αγαπάς ταυτόχρονα. Εντάξει σίγουρα η ελληνική αγορά δεν έχει πολλές ομάδες, οι οποίες θα με έπειθαν να επιστρέψω αλλά σίγουρα υπάρχουν κάποια project, τα οποία μπορούν να εξελιχθούν σε εξαιρετικές ευκαιρίες. Ιδιαίτερα ομάδες με μπασκετική παράδοση και μακρά διαδρομή στον αθλητισμό, αποτελούν πάντα θετική πρόκληση για εμένα.
Φέτος το καλοκαίρι αποσύρθηκαν οι Σπανούλης, Ζήσης,Μπουρούσης και Περπέρογλου, και έπεσαν τίτλοι τέλους στην χρυσή γενιά εκείνης της εποχής. Πέρα από τους τίτλους, ποια θεωρείς ότι είναι η παρακαταθήκη και η κληρονομιά που έχουν αφήσει στο Ελληνικό μπάσκετ;
Εξαιρετικά παιδιά (με τον Στράτο Περπέρογλου είχα την τύχη να μεγαλώσω, γιατί ήμασταν μαζί στον Ηλυσιακό) και τεράστια μεγέθη για το άθλημα. Οταν βλέπεις παιδιά όπως ο Χεζόνια ή ο Ντόντσιτς να σου λένε ότι τα είδωλα μου ήταν ο Διαμαντίδης και ο Σπανούλης, καταλαβαίνεις την επιρροή τους. Άσχετα αν στην Ελλάδα δεν θέλουμε να δούμε πολλά πράγματα, όταν ένας από τους καλύτερους παίκτες του κόσμου σου λέει ότι ο Σπανούλης ήταν το είδωλο μου και αυτόν αντιγράφω, είναι κάτι ασύλληπτο. Θεωρώ ότι πάρα πολλά παιδιά ακολουθήσανε το άθλημα για χάρη τους, αλλά πέρα από αυτό, οι επιτυχίες που φέρανε στην χώρα μας και οι στιγμές που μας έχουν χαρίσει είναι ανεξίτηλες. Αυτά τα παιδιά ήταν η δεύτερη φουρνιά μετά τους Γκάλη, Γιαννάκη, Χριστοδούλου, που άφησε τεράστια παρακαταθήκη.
Δεν παρακολουθώ ενεργά το NBA, αλλά από ότι διαβάζω γενικά τα παιδιά τα πάνε εξαιρετικά και ο Θανάσης ακόμη, ο οποίος δεν έχει ενεργό ρόλο, έχει κάνει step up σε κάποια ματς, έχει δώσει πολύτιμες λύσεις. Τώρα για τον Γιάννη, έχει κουβαλήσει την ομάδα σε πολύ σημαντικά ματς τώρα στο τέλος, Και θεωρώ ότι πραγματικά, αργά ή γρήγορα, θα καταφέρει να ανέβει στην κορυφή του κόσμου σαν πρωταθλητής όχι μόνο στο ατομικό επίπεδο σαν MVP. Μακάρι ο Γιάννης να τα καταφέρει και να είναι μετά την φουρνιά που αποσύρθηκε, είναι μόνος του. Έχει αφήσει ήδη τεράστια παρακαταθήκη για το Ελληνικό μπάσκετ και φανταστείτε να αρχίσει να κάνει και τέτοιες επιτυχίες, τι έχει να γίνει μετά. Μακάρι να μας βγάλει στους δρόμους.