Ο Αυστραλός γκαρντ/σμολ φόργουορντ, Μπραντ Νιούλει μίλησε αποκλειστικά στο superbasket.gr τόσο για τις αναμνήσεις του από τις θητείες του στην Ελλάδα και για τα χρόνια που έπαιξε στην Ισπανία, όσο και για την άποψη του γιατί η Εθνική της χώρας του έχει μια σταθερότητα σε διεθνείς διοργανώσεις αλλά και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στο δραματικό φινάλε στο ματς με την Ελλάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006.
Ο 36χρονος Αυστραλός γκαρντ/σμολ φόργουορντ αυτήν την στιγμή είναι παίκτης της Μέλμπουρν Γιουνάιτεντ, η οποία την σεζόν 2020-2021 κατέκτησε το έκτο της πρωτάθλημα στην Αυστραλία. Φέτος ο Νιούλει ενίσχυσε μια ομάδα που έχει σπουδαίους παίκτες με εμπειρία όπως ο Μάθιου Ντελαβεντόβα και ο Κρις Γκούλντινγκ, αλλά και παίκτες έμπειρους στην εγχώρια πραγματικότητα.
Ο Νιούλει έγινε draft στο NBA το 2007 στο Νο54 από τους Ρόκετς και έπαιξε με την ομάδα από το Χιούστον σε Summer Leagues. Πρώτη του παρουσία στην Ευρώπη έγινε με την φανέλα του Πανιωνίου την σεζόν 2007-2008, με τον οποίο πήρε την τρίτη θέση στο Ελληνικό πρωτάθλημα, κερδίζοντας το Μαρούσι με 3-2 στην σειρά των μικρών τελικών και εξασφαλίζοντας θέση στην EuroLeague της επόμενης σεζόν. Την επόμενη χρονιά (2008-2009) αγωνίστηκε στον Πανελλήνιο και έπαιξε στο EuroCup, στο οποίο η Αθηναική ομάδα πήγε μέχρι την φάση των 16. Η τρίτη θητεία στην Ελλάδα έγινε την χρονιά 2016-2017 με την ΑΕΚ, με την οποία πήρε την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα νικώντας τον Άρη με 3-0 στην σειρά των μικρών τελικών, ενώ πήγε μέχρι την φάση των 16 στο BCL εκεί που αποκλείστηκε από την Μονακό, την οποία οι κιτρινόμαυροι νίκησαν την επόμενη χρονιά στον τελικό.
Ακόμη και σήμερα ο Μπραντ Νιούλει κρατάει δύο ρεκόρ στο Ελληνικό πρωτάθλημα, τα οποία δεν έχουν ξεπεραστεί ακόμα, αφού κανείς παίκτης στην ιστορία της Α1 είχε ευστοχήσει σε οκτώ τρίποντα (8/8) χωρίς να αστοχήσει ούτε μία φορά, κάτι που έκανε το 2007 με την φανέλα του Πανιωνίου στην νίκη επί της ΑΕΚ με 90-71. Επίσης, έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία της Basket League που έβαλε σε έναν αγώνα 32 πόντους χωρίς να χάσει ούτε ένα σουτ.
Τα επόμενα χρόνια έπαιξε μεταξύ άλλων στην Ευρώπη με τις φανέλες της Βαλένθια και της Γκραν Κανάρια, με τις οποίες πήγε στο EuroCup μέχρι τον τελικό, οπού ηττήθηκαν από την Χίμκι και στις δύο περιπτώσεις, με τον Νιούλει να υπογραμμίζει ότι τα χρόνια του στην Ελλάδα τον βοήθησαν να επιβιώσει στο υψηλότερο επίπεδο των ευρωπαικών διοργανώσεων.
Ο Νιούλει αποτελεί μέλος της Εθνικής Αυστραλίας από τις μικρές ηλικιακά ομάδες, ενώ πέρα από τους πολυάριθμους τίτλους σε διοργανώσεις Ωκεανίας και Ασίας αλλά και το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο Κ19 το 2003, έχει συμμετοχή σε τρία παγκόσμια πρωταθλήματα (2006, 2010, 2014) και σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες (2008, 2012)
Όλα όσα δήλωσε ο Μπραντ Νιούλει στο superbasket.gr και στον Άρη Κατσίδη:
Πρώτος χρόνος στην Μέλμπουρν Γιουνάιτεντ. Θα ήθελα να μας πεις τις απόψεις σου για αυτήν την ομάδα, που κατέκτησε το πρωτάθλημα πέρσι και πως περιμένεις την νέα σεζόν: "Eίναι πολύ εξαιρετικό που ήρθα σε μια ομάδα που χαίρει μεγάλης εκτίμησης εδώ στην Αυστραλία, σε αυτό το στάδιο της καριέρας μου. Θέλω να έρθω και να επαναλάβουμε την επιτυχία του πρωταθλήματος που έχουν. Είναι πολύ ωραίο που έχω ξεκινήσει την preaseason μαζί τους".
Πως αξιολογείς το επίπεδο του πρωταθλήματος Αυστραλίας και σε τι διαφέρει από το Ελληνικό πρωτάθλημα: "Ξεκίνησα την καριέρα μου εδώ πριν περίπου 18 χρόνια από σήμερα. Το επίπεδο των παικτών και των ομάδων έχει βελτιωθεί πολύ. Όταν ήμουν νέος παίκτης, έφυγα από την Αυστραλία για να παίξω στην Ελλάδα, αν θυμάσαι. Πήγαινα να παίξω κάποιες σεζόν κόντρα σε ένα δύσκολο ανταγωνισμό. Αλλά, τώρα θεωρώ ότι το επίπεδο του Αυστραλιανού πρωταθλήματος έχει βελτιωθεί πολύ και νομίζω ότι οι ομάδες εδώ στην Αυστραλία μπορούν να είναι το ίδιο ανταγωνιστικές όπως στην Ελλάδα".
Η πρώτη ομάδα στην Ελλάδα ήταν ο Πανιώνιος. Θα ήθελα να μας πεις τις αναμνήσεις σου από αυτήν την περίοδο, οπού μεταξύ άλλων έχεις και το ρεκόρ των 8/8 τριπόντων: "Έχω εξαιρετικές αναμνήσεις από τότε που αγωνιζόμουν στην Ελλάδα. Ήμουν 21, 22 χρονών. Ήταν η πρώτη φορά εκτός Αυστραλίας. Έπαιζα ως ξένος σε μια πολύ καλή ομάδα. Πήγαμε στα ημιτελικά του πρωταθλήματος, πήραμε την τρίτη θέση και προκριθήκαμε στην EuroLeague. Ήταν ένα σπουδαίο μέρος για εμένα για να ξεκινήσω την Ευρωπαϊκή μου καριέρα, επειδή το επίπεδο ήταν τόσο υψηλό και θυμάμαι την πρώτη μέρα της προπόνησης, ο προπονητής Μηνάς Γκέκος μου είπε ότι: "Μπραντ, αν μπορείς να παίξεις εδώ στην Ελλάδα, τότε μπορείς να παίξεις παντού". Το πήρα ως κομπλιμέντο και κατάφερα να παίξω στην Ευρώπη για σχεδόν δέκα χρόνια".
Την επόμενη χρονιά αγωνίστηκες στον Πανελλήνιο και παίξατε και στο EuroCup. Θα ήθελα να μας μιλήσετε λίγο για εκείνη την περίοδο: "Εκείνη την χρονιά στον Πανιώνιο, την οποία απόλαυσα πολύ, ο Μηνάς Γκέκος αποχώρησε και ήρθε ο Νέναντ Μάρκοβιτς, από τον οποίο ένιωσα ότι έμαθα πολλά πράγματα για το Ευρωπαϊκό τρόπο παιχνιδιού. Η σεζόν τελείωσε και ο Πανιώνιος ήθελε να φέρει Αμερικανό πόιντ γκαρντ, οπότε δεν μπορούσα να μείνω εκεί, αλλά είχα μια καλή πρόταση να πάω στην Κυψέλη και να παίξω στον Πανελλήνιο για μια χρονιά υπό τις οδηγίες του κόουτς Ηλία Ζούρου. Για ακόμη μια φορά, αγωνίστηκα υπό τις οδηγίες ενός σπουδαίου προπονητή και έμαθα πολλά για το ευρωπαϊκό στυλ του μπάσκετ και πήγα το παιχνίδι μου σε άλλο επίπεδο, για αυτό και συνέχισα να παίζω ως ξένος σε υψηλό επίπεδο και κατάφερα να αγωνιστώ σε 2 τελικούς του EuroCup, ένα με την Βαλένθια και ένα με την Γκραν Κανάρια. Και για αυτό κατάφερα να τελειώσω την καριέρα μου στην Ευρώπη στο πολύ δύσκολο Ισπανικό πρωτάθλημα. Τα χρόνια στην Ελλάδα, με βοήθησαν να επιβιώσω σε αυτά τα πρωταθλήματα".
Θα ήθελα να μας κάνεις ένα σχόλιο για την περίοδο που αγωνίστηκες στην ΑΕΚ: "Η ΑΕΚ ήταν ακόμη μια σπουδαία ευκαιρία που πήρα. Έπαιξα μια σεζόν εδώ στο Σίδνεϋ και με κάλεσε ο ατζέντης μου, λέγοντας ότι: "Έχεις μια πρόταση να επιστρέψεις στην Αθήνα", την οποία δέχθηκα άμεσα. Tον πρώτο μήνα πάντα θέλω να βρω τα πατήματά μου και μετά στους επόμενους μήνες, καταφέραμε όμως να πάμε στα ημιτελικά των playoffs. Εκεί ένιωσα ότι ξανασυστήθηκα στο Ελληνικό πρωτάθλημα και θυμάμαι ότι απόλαυσα εκείνο το διάστημα που ήμουν στην ΑΕΚ. Για ακόμη μια φορά πήραμε την τρίτη θέση, οπότε ίσως είμαι ένας καλός οιωνός για να κερδίζει μια ομάδα την τρίτη θέση πίσω από τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό".
Για πολλά χρόνια αγωνίστηκες στην Ισπανία τόσο με την φανέλα της Βαλένθια, όσο και με την Γκραν Κανάρια, οπότε θα ήθελα να μας πεις τι ξεχωρίζεις από εκείνο το χρονικό διάστημα: "Από το διάστημα που αγωνίστηκα στην Ισπανία έχω πάρα πολύ καλές αναμνήσεις. Εκείνο το διάστημα έπαιξα στους Ολυμπιακούς Αγώνες και αγωνίστηκα στην Βαλένθια για έξι μήνες. Για ακόμη μια φορά, μου πήρε λίγο χρόνο για να προσαρμοστώ. Ξεκίνησα πολύ καλά στα playoffs και σκέφτηκα ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να επιστρέψω μαζί τους. Ξανά η κατάσταση άλλαξε μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και πήγα στην Γκραν Κανάρια που κοούτσαρε ο Πέντρο Μαρτίνεζ, προσπάθησα να συνεισφέρω ότι μπορούσα στο πρόγραμμα. Όταν πήγα στην Γκραν Κανάρια ήταν μια ομάδα κοντά στις χαμηλότερες θέσεις της βαθμολογίας και μετά από ένα χρόνο εκεί, κατάφεραμε να πάμε στα ημιτελικά του πρωταθλήματος της ACB, κάτι που δεν είχαμε καταφέρει πιο παλιά. Οπότε μετά από αυτήν την σεζόν, έμεινε και για άλλη ακόμη. Απολάμβανα το νησί, η κόρη μου γεννήθηκε εκεί, πολλές ωραίες αναμνήσεις από την Ισπανία και θα μπορούσα να πω ότι η Γκραν Κανάρια και η Αθήνα είναι τα δύο μου σπίτια της Ευρωπαϊκής μπασκετικής μου πορείας".
Θα μιλήσουμε τώρα για την Εθνική ομάδα της Αυστραλίας. Ξεκινήσατε με συμμετοχές σε μεγάλες διοργανώσεις όπως οι αγώνες της Κοινοπολιτείας το 2005 και κυρίως στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006. Θα ήθελα λίγο να μας μιλήσεις για τις αναμνήσεις σου από τις συμμετοχές σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα και δύο Ολυμπιακούς Αγώνες: "Είμαι πολύ τυχερός που έπαιξα τρία Παγκόσμια Κύπελλα, δύο Ολυμπιακούς Αγώνες και δύο αγώνες Κοινοπολιτείας. Πολλα παιχνίδια με την Εθνική ομάδα της Αυστραλίας επίσης στο Ασιατικό Κύπελλο, οπότε θεωρώ ότι είμαι πραγματικά προνομιούχους που φόρεσα την φανέλα για την χώρα. Έχουμε μια πολύ νεανική ομάδα, μια ομάδα που αναπτύσσεται και τώρα η ομάδα είναι η τρίτη καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Ήταν προνόμιο για μένα που ήμουν μέρος αυτής σε νεαρή ηλικία και τώρα απολαμβάνω αυτή την επιτυχία".
Η Αυστραλία πάντα έχει μια σταθερή απόδοση στους Ολυμπιακούς Αγώνες και στα Παγκόσμια Κύπελλα, με αποκορύφωμα την τρίτη θέση στο Τόκιο. Θα ήθελα να μας πεις για ποιους λόγους θεωρείς ότι υπάρχει αυτή η σταθερότητα: "Τώρα, θεωρώ ότι είναι η πιο πετυχημένη εποχή. Υπήρχε μια περίοδος που ήμασταν αρκετά κοντά. Στο τέλος δεν τα καταφέρναμε. Θεωρώ ότι ο λόγος για τον οποίο έχουν παίξει τόσο καλά ως χώρα είναι γιατί παίζουμε μαζί, αγωνιζόμαστε ο ένας για τον άλλον. Η φιλία που έχουμε. Πάντα προσπαθείς να τα πας καλά με τους συμπαίκτες σου και θεωρώ για αυτό το λόγο, όποτε παίζαμε για την χώρα μας, έβλεπες κάποια παιδιά να αγωνίζονται σε άλλο επίπεδο, στο οποίο δεν τους είχαν δει πιο πριν. Και τώρα έχουμε πολλούς παίκτες που παίζουν στο Αμερικάνικο σύστημα, οπότε έχουμε παιδιά που ξέρουν να αγωνίζονται και με τον Ευρωπαϊκό και με τον Αμερικάνικο τρόπο παιχνιδιού. Αυτός θεωρώ ότι είναι ο λόγος που βλέπεται αυτήν την επιτυχία".
Η Εθνική Ελλάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 έκανε μια εξαιρετική πορεία, αφού πήρε την δεύτερη θέση και νίκησε την θρυλική ομάδα των ΗΠΑ. Αντιμετωπίσατε την Ελλάδα στους ομίλους, θα ήθελα λίγο να μας μιλήσεις για τις αναμνήσεις σου από εκείνη την περίοδο: "Έχω κάποιες περίεργες αναμνήσεις από τότε. Αντιμετωπίσαμε την Ελλάδα στο τρίτο παιχνίδι και ηττηθήκαμε με 72-69. Ήταν το παιχνίδι νομίζω που νικούσαμε ένα λεπτό πριν το τέλος και δεχθήκαμε κάποια τρίποντα όπως του Ζήση το buzzer beater. Δεν ήταν η καλύτερη δυνατή αρχή, αλλά είχα μια σπουδαία ευκαιρία να παίξω με σπουδαίους Έλληνες μπασκετμπολίστες, όπως ο Παπαλουκάς, ο Διαμαντίδης, ο Παπαδόπουλος, ο Σπανούλης και όλοι αυτοί οι σπουδαίοι παίκτες που ήταν στο πικ της δυναμικής τους. Ήμουν πολύ τυχερός να παίξω εναντίον τους. Και εκείνη την περίοδο, μετά από δύο χρόνια έπαιξα εναντίον τους στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Αυτό ήταν μια σπουδαία εισαγωγή για εμένα για το ευρωπαϊκό στυλ του μπάσκετ δυστυχώς δεν πήγε τόσο καλά. Βέβαια, μετά προκριθήκαμε στην φάση των 16, αλλά αντιμετωπίσαμε εκεί τις ΗΠΑ. Ήμασταν μια νέα ομάδα και το να βλέπουμε τους Έλληνες να συνεχίζουν, επικρατώντας των Αμερικανών, σήμαινε ότι είμαστε αρκετά τυχεροί που παίξαμε κόντρα σε μια από τις καλύτερες ομάδες. Οπότε, ήταν μια σπουδαία εμπειρία για πολλά νέα παιδιά στην Αυστραλία τόσο για αυτούς όσο και για τις καριέρες τους και ήταν μια εποχή πολύ δυνατού Ελληνικού μπάσκετ.
Θα ήθελα να μας αναφέρετε και για τις αναμνήσεις σας από τους Ολυμπιακούς Αγώνες: "Έχω και από εκεί σπουδαίες αναμνήσεις. Δεν έτυχε να αγωνιστούμε τότε κόντρα στην Ελλάδα, αλλά ήμασταν τυχεροί παίξαμε κόντρα στον Τζινόμπιλι, τον Κιριλένκο, τον Κόμπι Μπράιαντ, τον Ντουάιτ Χάουαρντ, τον Κρις Πολ, τον Τζέισον Κιντ, τον Ντουέιντ Γουέιντ και η λίστα έχει ακόμη πολλά σπουδαία ονόματα. Μεγάλη εμπειρία για έναν νέο παίκτη. Και νομίζω ότι το πρόγραμμα της Αυστραλιανού μπάσκετ δυνάμωνε όλο και περισσότερο τότε και τώρα έχουμε αυτά τα παιδιά σε αυτό το επίπεδο.
