Ολυμπιακός - Αγχωτική νίκη με ...σκωτσέζικο ντους

Ο «Μanolo» σχολιάζει όσα συνέβησαν χθες στο ΣΕΦ, την απουσία του Χασάν Μάρτιν και το σούπερ απαραίτητο κομμάτι του ερυθρόλευκου ρόστερ.

Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις του για την 6η αγωνιστική της Euroleague με μια ακόμη νίκη, έστω αγχωτική και ανέβηκε στο ρεκόρ 4 – 2, συνεχίζοντας με καλή ψυχολογία, ενόψει του επόμενου αγώνα απέναντι στη Fenerbahce. Όσο κλισέ και αν ακούγεται η έκφραση οι ερυθρόλευκοι έκαναν το καθήκον τους, υποβάλλοντας πάντως τους φιλάθλους τους σε … Σκωτσέζικο ντους, γιατί κακά τα ψέματα, μια ενδεχόμενη ήττα εκτός προγράμματος από την Άλμπα θα ήταν μεγάλο πλήγμα και πισωγύρισμα…

Τα καλά νέα για την ομάδα του Μπαρτζώκα φάνηκαν νωρίς, πριν ακόμη το τζάμπολ, με τον Παπανικολάου να δηλώνει «παρών» και μάλιστα να ξεκινάει στην πρώτη 5αδα μαζί με τους υπόλοιπους γνώριμους, Γουόκαπ, Ντόρσει, Βεζένκοφ και Φαλ. Στην αντίπερα όχθη ο Ίσραελ Γκονζάλες επέλεξε για το back court τους Λο και Τζαλίν Σμιθ, ένα δίδυμο με 2-way στοιχεία, τον shooting big Γιοχάνες Τίμαν στο 5, με την εντολή να τραβήξει μακριά από το καλάθι τον Φάλ και τους Ολίντε, Σίκμα στους φόργουορντ, με σαφή διάθεση, ειδικά με τον πρώτο, να δώσει μέγεθος στις πλάγιες θέσεις.

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με καλό ρυθμό στην επίθεση, παρά την αναμενόμενη κόπωση από το, προ διημέρου, 45λεπτο παιχνίδι με τον Ηρακλή. Ο Παπανικολάου ξεκίνησε «ζεστός» με 12 γρήγορους πόντους, όντας απόλυτα εύστοχος (3/3 δίποντα και 2/2 τρίποντα), ενώ υπήρξε προσπάθεια να ακουμπήσει η μπάλα στον Φαλ κοντά στο καλάθι. Το πλάνο του Ισπανού προπονητή στην άμυνα, ήταν να τον παίζει ο προσωπικός του αντίπαλος από μπροστά και όταν ο Γάλλος γίγαντας έπαιρνε την μπάλα, γινόταν double team. Παρόλα αυτά, ακόμη και όταν ο Φαλ δεν σκόραρε, «έσπαγε» σωστά την μπάλα στην περιφέρεια, με σωστές αντιδράσεις στις πάσες του και δεν είναι τυχαίο, ότι μετά τους δύο PG της ομάδας, ήταν ο παίκτης με τις περισσότερες ασίστ (3)!

Το πρώτο δεκάλεπτο έληξε με τους ερυθρόλευκους στο +8, με το σκορ (27 – 19) να είναι ενδεικτικό της εικόνας του παιχνιδιού, δηλαδή τους γηπεδούχους σε καλή μέρα επιθετικά, τόσο σε εκτέλεση (με υψηλά ποσοστά ευστοχίας), όσο και σε δημιουργία (πολλές ασίστ, λίγα λάθη), ενώ αντίθετα η άμυνά τους δεν «έβγαζε» την ένταση όπως άλλες φορές, κάτι λογικό σε ένα βαθμό, λόγω των συνεχόμενων αγώνων. Η Άλμπα έβρισκε λύσεις κοντά στο καλάθι κυρίως, με τον Σίκμα στο γνωστό του ρόλο, play maker – ρακέτας (ολοκλήρωσε το παιχνίδι με παρολίγον triple double, έχοντας 9 πόντους, 10 ριμπάουντ και 8 ασίστ).

Το 2ο δεκάλεπτο ήταν πιο ισορροπημένο, με την Άλμπα να βρίσκει λύσεις από τον νεοεισελθόντα Ντα Σίλβα, ενώ «πήραν μπροστά» έξω από τα 6.75 μ. και οι Λο, Μάτισεκ. Ωστόσο, εκείνο που κρατούσε τους Γερμανούς κοντά στο σκορ και στη διεκδίκηση της νίκης, ήταν τα επιθετικά ριμπάουντ, καθώς σε εκείνο το διάστημα του παιχνιδιού, με τον Φαλ στον πάγκο, για τις απαραίτητες ανάσες, η Άλμπα κυριάρχησε.

Για να καταλάβετε το πρόβλημα της ομάδας του λιμανιού και την επιτακτική ανάγκη ενίσχυσής της στη θέση 5, αρκεί να αναφέρουμε ότι η Άλμπα ολοκλήρωσε τον αγώνα με 2 λιγότερα επιθετικά ριμπάουντ, από ό,τι τα αντίστοιχα αμυντικά του Ολυμπιακού (16 έναντι 18)!

Παρόλα αυτά, οι ερυθρόλευκοι πήγαν στα αποδυτήρια με +10, έχοντας πολύ καλή επιθετική συγκομιδή (52 πόντοι), με τη 2nd unit να είναι επίσης παραγωγική, με τους Σλούκα, Πρίντεζη και Λαρεντζάκη. Ένα «κακό σημάδι» για τη συνέχεια ήταν τα γρήγορα 2 φάουλ του Ζαν-Σαρλ, με αποτέλεσμα οι λύσεις για τη θέση 5 να είναι λιγοστές.

Στην επανάληψη το παιχνίδι συνεχίστηκε στο ίδιο μοτίβο και παρά το ότι η Άλμπα πλησίασε σε κάποιο σημείο στο – 7, ένα ξέσπασμα του Ολυμπιακού, με πρωτοστάτες τους Σλούκα, Λαρεντζάκη και τον Βεζένκοφ, ο οποίος πέτυχε 8 μαζεμένους πόντους, εκτόξευσε τη διαφορά, για πρώτη φορά στο + 14, δείχνοντας ότι θα «καθαρίσει» εύκολα το παιχνίδι. Ωστόσο, όπως έχουμε αναφέρει, η άμυνα είναι το «ζειν» των ερυθρόλευκων και η επίθεση το «ευ ζειν». Όσο η ομάδα δεν μπορούσε να εξασφαλίσει το αμυντικό ριμπάουντ (με το δίδυμο στη front line να είναι σε κάποια στιγμή οι Βεζένκοφ, Πρίντεζης) και όσο η Άλμπα έβρισκε λύσεις και από «παγκίτες», όπως οι Μπλατ και Ζουσμάν, ενώ ο Ντα Σίλβα ήταν ασταμάτητος κοντά στο καλάθι, τόσο το παιχνίδι φαινόταν ότι θα κατέληγε σε φινάλε – θρίλερ.

Και πράγματι, λίγα λεπτά πριν τη λήξη, η Άλμπα μείωσε σε 80 – 77 και η ανησυχία εμφανίστηκε στο στρατόπεδο των ερυθρόλευκων. Ο Μπαρτζώκας αναγκάστηκε να επαναφέρει τον Ντόρσει στο παιχνίδι, ο οποίος πήρε την ευθύνη της κρίσιμης επίθεσης, κερδίζοντας φάουλ. Οι δύο εύστοχες βολές του έδωσαν «μαξιλαράκι» 5 πόντων, το οποίο τελικά αποδείχθηκε αρκετό μέχρι τα τελευταία δευτερόλεπτα, με τον Ολυμπιακό να παίρνει τη νίκη με 87 – 83, σε ένα παιχνίδι, όπου εμφανίστηκε παραγωγικός στην επίθεση τελειώνοντας το παιχνίδι με 9/23 τρίποντα και ικανοποιητική επιθετική λειτουργία συνολικά (παρόλο που η αναλογία ασίστ/λαθών «χάλασε» προς το τέλος στο 20/15, εξαιτίας αρκετών «φθηνών» λαθών), αλλά αρκετά αμυντικά προβλήματα, ειδικά στην άμυνα με αλλαγές (με τα guard πλην Γουόκαπ να μην είναι αποτελεσματικά κοντά στο καλάθι), που οδηγούσε κατ’ επέκταση σε αρκετά χαμένα αμυντικά ριμπάουντ.

Ανάλογη αμυντική εμφάνιση και ολιγωρία θα στοιχίσει απέναντι στη Fenerbahce, που διαθέτει Βέσελι, Μπούκερ, Ντουβερίογλου, αλλά και φόργουορντ όπως ο Πιέρ, με έφεση στα επιθετικά ριμπάουντ και στο post game. Η απουσία του Μάρτιν στερεί την ομάδα από μια σημαντική λύση στη front line και ήδη ο Ολυμπιακός φαίνεται να ψάχνει για άμεση ενίσχυση στη θέση 5, αφενός για μεγαλύτερο βάθος και ποιότητα, αφετέρου για να μην καταπονηθεί ο θετικός και χθες Φαλ. Ένας καλός λόγος αξίζει και στο «πολυεργαλείο» Γουόκαπ, ο οποίος εξελίσσεται σε ένα από τα πιο απαραίτητα κομμάτια του ρόστερ. Ο συνδυασμός αμυντικής του συνέπειας, μυαλωμένου παιχνιδιού επιθετικά και πολύπλευρης προσφοράς (6 πόντοι, 5 ριμπάουντ, 5 ασίστ, 1 κλέψιμο και 2 λάθη), αποτελεί το «συνεκτικό ιστό» της 5άδας όταν αγωνίζεται.

GAME HIGHLIGHTS:

 https://www.youtube.com/watch?v=N1Vo-JjcoDo

GAME STATS:

ΥΓ1: Θα ήθελα να ήμουν στο μυαλό των διαιτητών, όταν αποφάσιζαν να χρεώσουν με αντιαθλητικό φάουλ το Μακίσικ στην προσπάθεια του να κλέψει την μπάλα από τον Ντα Σίλβα, ενώ λίγα λεπτά νωρίτερα έδωσαν απλό φάουλ στον αντίπαλό του, που του «κατέβασε» τα χέρια, χωρίς να έχει πρόθεση για την μπάλα. Και όλα αυτά, μετά από εξέταση των φάσεων στο Instant Replay…

ΥΓ2: Είναι ξεκάθαρο ότι ο Ολυμπιακός «πονάει» κοντά στο καλάθι, τόσο στην επίθεση, όπου πλην του Φαλ και του Πρίντεζη, δεν υπάρχει άλλος παίκτης να απειλεί σταθερά, όσο και στην άμυνα, κυρίως στα αμυντικά ριμπάουντ. Η επιλογή ενός νέου center για το ρόλο του back up, για όσο ο Μάρτιν θα είναι στα … πιτς πρέπει να έχει ως στόχο έναν αθλητικό ψηλό, με Ευρωπαϊκή εμπειρία, για να μπει γρήγορα στη φιλοσοφία της ομάδας, με κύρια χαρακτηριστικά, το mobility, την έφεση στο p’n’r, την ικανότητα στο μπλοκ και το καλό footwork, ώστε να μπορεί να υπηρετήσει την άμυνα με αλλαγές. Σίγουρα στην free agency, υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις, με αρκετά από αυτά τα στοιχεία σε ικανοποιητικό βαθμό, χωρίς όμως οι εν λόγω παίκτες να έχουν αγωνιστικό ρυθμό και ίσως απαιτηθεί αρκετός χρόνος για την προσαρμογή τους. Εκτιμώ ότι οι ερυθρόλευκοι μπορούν (και πρέπει) να κοιτάξουν αθλητικούς center, που ήδη αγωνίζονται στην Ευρώπη και η απόκτηση τους να γίνει μέσω μεταγραφής (ή buy out αν υπάρχει). Ένας center, με μεγάλο potential και ο οποίος από πέρυσι δείχνει μεγάλη βελτίωση, πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις στη Liga Endesa, είναι ο Καναδός Κάιλ Αλεξάντερ (σε 7 παιχνίδια με τη Φουενλαμπράντα έχει 9.1 πόντους με 69-59-50, 5.7 ριμπάουντ, 0.4 ασίστ και 2 κοψίματα μ.ο.). Πρόκειται για παίκτη, που θυμίζει αρκετά το συμπατριώτη του, Κεμ Μπιρτς, με ύψος 2.09 μ., άνοιγμα χεριών περίπου 2.23 μ. και σπάνιο συνδυασμό ταχύτητας και αθλητικότητας, ο οποίος είναι εξαιρετικός στο παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη (και στην επίθεση μέσω p’n’r και στην άμυνα με εντυπωσιακά μπλοκ), ενώ και το πολύ καλό footwork του, τον βοηθάει στην άμυνα με αλλαγές, όπου μπορεί να έχει μεγάλη επίδραση.