Ολυμπιακός: Νίκη – δικλείδα ασφαλείας με συνταγή τελικού
Ο Ολυμπιακός… πήρε το σκαλπ και της Αρμάνι Μιλάνο και ο «Manolo» γράφει για την… συνταγή τελικού που ακολούθησαν και πάλι οι «ερυθρόλευκοι» και δικαιώθηκαν.
Πολλές φορές συνηθίζουμε να λέμε για παιχνίδια – «μάχες», για ντέρμπι που κρίνουν πολλά σε αγωνιστικό επίπεδο και χαρακτηρίζονται ως «πόλεμος». Όμως ο αληθινός πόλεμος, εκείνος που χάνονται ανθρώπινες ζωές, ήρθε να χτυπήσει ξανά την πόρτα της Ευρώπης, σε μια περίεργη και δύσκολη παγκόσμια συγκυρία. Μέσα σε όλες αυτές τις κοσμοϊστορικές εξελίξεις, όπου πάνω από όλα η επιβίωση είναι το σημαντικότερο, υπάρχει ο αθλητισμός, ο οποίος μπορεί να λειτουργήσει ως διέξοδος, αρκεί να μην χρησιμοποιείται για πολιτικούς σκοπούς, όπως πολλές φορές συμβαίνει.
Η εισβολή των Ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία έγινε τη μέρα που είχαν προγραμματιστεί διάφορα παιχνίδια για πολλές διοργανώσεις σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, με αποτέλεσμα να τους πιάσει όλους απροετοίμαστους. Η Euroleague, ενώ μέχρι νωρίς το μεσημέρι δεν είχε πάρει ξεκάθαρη θέση, μετά την απόφαση της Barcelona να μην ταξιδέψει στην Αγ. Πετρούπολη, αναγκάστηκε να αναβάλει το παιχνίδι της με τη Ζενίτ και στη συνέχεια και τους υπόλοιπους αγώνες που εμπλέκονται Ρωσικές ομάδες. Πλέον μένει να δούμε τι μέλλει γεννέσθαι και πως θα συνεχιστεί άλλη μια πολύπαθη χρονιά για τη διοργάνωση…
Μέσα σε όλα αυτά, είχαμε την αναμέτρηση ανάμεσα στους πρόσφατα κυπελλούχους Ελλάδας και Ιταλίας, στο πιο ενδιαφέρον παιχνίδι της εμβόλιμης αγωνιστικής. Αντίπαλοι ο Ολυμπιακός, που πανηγύρισε μετά από 5 χρόνια εγχώριο τίτλο και η Armani, η οποία μετά το περσινό κάζο των τελικών και τη «σκούπα» από τη Virtus Bologna, ήθελε να επιβεβαιώσει την ανωτερότητα και κυριαρχία της και τα κατάφερε! Αν για κάτι φημίζονται φέτος οι δύο ομάδες είναι ο υψηλός δείκτης συνοχής που έχουν και κυρίως η αμυντική τους ικανότητα και συνέπεια. Οι αριθμοί είναι αδιάψευστος μάρτυρας και το επιβεβαιώνουν, καθώς η Armani διαθέτει την καλύτερη άμυνα της Euroleague, δεχόμενη μόλις 70.3 πόντους μ.ο., ενώ ο Ολυμπιακός είναι στην 4η θέση (πίσω από Fenerbahce, Zenit), με παθητικό 73.4 πόντους ανά παιχνίδι.
Ο χθεσινός αγώνας, ανήμερα Τσικνοπέμπτης, όπου ο Ολυμπιακός συνηθίζει να κερδίζει (το είχε ξανακάνει πρόπερσι με μόλις 8 παίκτες στη διάθεση του απέναντι στη Villeurbannes), ήταν μια ραψωδία των δύο αμυνών, μια αναμέτρηση βγαλμένη από άλλες μπασκετικές εποχές, όπως δείχνει το τελικό σκορ (67 – 58 υπέρ των ερυθρόλευκων), αλλά και τα στατιστικά των δύο αντιπάλων, κυρίως έξω από τη γραμμή των 6.75 μ., από όπου ευστόχησαν μόλις 5 παίκτες (Σλούκας, Βεζένκοφ, McKissic, Hall και Datome), με τον Ολυμπιακό να έχει 4/20 και την Armani 3/19!
Στην αρχή φάνηκε ότι οι δύο ομάδες και κυρίως ο Ολυμπιακός, αφενός ήταν πνευματικά ακόμη στα επινίκια, αφετέρου η κούραση από τα συνεχή παιχνίδια τις είχε επηρεάσει. Το σκορ του 1ου δεκαλέπτου με την Armani να προηγείται 7 – 15 ήταν αντιπροσωπευτικό της εικόνας. Οι ερυθρόλευκοι του Πειραιά σε αυτό το διάστημα βρήκαν πόντους εντός παιδιάς μόνο από δύο εντυπωσιακά καλάθια του Fall και 3 βολές, μία από τον ίδιο και δύο από τον Walkup. Οι Dorsey, Vezenkov είχαν μπει «κρύοι» στον αγώνα, ενώ και ο Παπανικολάου δεν βοήθησε επιθετικά, για ακόμη μια φορά τελευταία, με το μακρινό του σουτ. Η Armani ευτύχησε να έχει σε καλή βραδιά τον Devon Hall, με συμπαραστάτες τους Delaney, Hines. Ωστόσο, ήταν το ψηλό της σχήμα με τα μεγάλα κορμιά στο 4, τους Bentil, Μήτογλου εκείνο που έκλεινε τους διαδρόμους προς τη ρακέτα και έβαζε δύσκολα στην ερυθρόλευκη επίθεση.
Στο 2ο δεκάλεπτο η Armani συνέχιζε στο ίδιο μοτίβο, χτίζοντας διαφορές, με τον Ολυμπιακό να προσπαθεί να βρει λύσεις και να μειώσει τη διαφορά. Παρόλο που οι Σλούκας, Λαρεντζάκης και Πρίντεζης δεν μπόρεσαν να προσφέρουν σε εκείνο το χρονικό σημείο στην επίθεση, ήταν ο McKissic από τη 2nd unit, εκείνος που άναψε τη σπίθα και σε συνδυασμό με την καλή άμυνα, που επέτρεψε μόλις 12 πόντους στην Ιταλική ομάδα, έφερε το σκορ στο 25 – 27 στην ανάπαυλα.
Η ισοφάριση από τον Vezenkov με το ξεκίνημα του 2ου ημιχρόνου ξεσήκωσε το ΣΕΦ και όλοι περίμεναν την αντεπίθεση. Ωστόσο, δύο συνεχόμενα εύστοχα τρίποντα από τον Hall ξανά επέτρεψαν στην Armani να ελέγξει το ρυθμό και να ξεφύγει με 8 πόντους. Ήταν φανερό ότι ο Ολυμπιακός θα «ζούσε και θα πέθαινε» με την άμυνά του και θα περίμενε το ξέσπασμα, όπως στον τελικό με τον Παναθηναϊκό, για να καταφέρει να πάρει τη νίκη. Η αλήθεια είναι ότι το 39 – 43, έστω και αν προήλθε με ένα καλάθι του Datome στη λήξη του 3ου δεκαλέπτου, ήταν σκορ – ελπίδας για τους γηπεδούχους, καθώς η Armani δεν μπόρεσε να κεφαλαιοποιήσει την ανωτερότητά της με μεγαλύτερη διαφορά.
Και στο 4ο δεκάλεπτο είχαμε μια «έκρηξη» ανάλογη με τον τελικό του Ηρακλείου! Ο Ολυμπιακός συνέχιζε να κυριαρχεί στα αμυντικά ριμπάουντ (επέτρεψε μόλις 6 στους Ιταλούς, σε ένα παιχνίδι με πολλές διεκδικήσιμες μπαλιές) και το κυριότερο, παρόλο που το παιχνίδι πλησίαζε στο τέλος και η κούραση κατέβαλε τους δύο αντιπάλους, ανέβαζε την αμυντική του ένταση… Αυτή τη διαφορά, πάντως, την έκανε στο φινάλε η επίθεση και κυρίως η άνοδος του Σλούκα, όχι μόνο με τα δύο τρίποντα, που έφεραν το ρευστό 50 – 50, σε λίγα δευτερόλεπτα στο 56 – 50, αλλά με τη συνολική του μεταμόρφωση, σε σχέση με το 1ο ημίχρονο, καθώς και οι McKissic, Vezenkov, οι οποίοι έδωσαν το τελειωτικό χτύπημα!
Στο 4ο δεκάλεπτο το επιμέρους σκορ ήταν 28 – 15, με τον Ολυμπιακό να ξεπερνά τη συγκομιδή ολόκληρου του 1ου ημιχρόνου και παράλληλα να μην αφήνει την Armani να πάρει ανάσα. Στο διάστημα της μεγάλης ανατροπής, δηλαδή από το 33’ μέχρι το 38’, οι ερυθρόλευκοι δέχθηκαν 3 πόντους μόνο από βολές των Delaney, Hines και μετέτρεψαν με σερί 16 – 3, το «εύθραυστο» 50 – 50, σε 66 – 53! Ο McKissic δικαιωματικά αξίζει τον τίτλο του MVP, όχι μόνο γιατί η αγωνιστική του άνοδος στα τελευταία παιχνίδια είναι μεγάλη και αποτελεί τον game changer σημαντικών παιχνιδιών, αλλά γιατί πλέον παίρνει σωστές αποφάσεις με την μπάλα στα χέρια και καθιερώνεται ως ένας δευτερεύων χειριστής υψηλού επιπέδου για την ομάδα. Και χθες, ειδικά στο φινάλε, από δικές του προσπάθειες στην αρχή βγήκαν ωραίες συνεργασίες και εύκολα καλάθια, με το δείκτη ασίστ/λαθών να είναι 3/1, σαφές δείγμα της «ωρίμανσης» του στην … αρένα της Euroleague!
Από κοντά του και οι Σλούκας, Vezenkov, οι οποίοι όταν χρειάστηκε έδωσαν τις επιθετικές λύσεις και τη σιγουριά που ήθελαν οι ερυθρόλευκοι. Ωστόσο, τελικά ο MVP είναι όλη η ομάδα, με τη συνολική της λειτουργία και την «ένας για όλους και όλοι για έναν» φιλοσοφία της… Ο Ολυμπιακός χθες δεν χρειάστηκε τον οίστρο του Dorsey, ούτε έναν απρόσμενο πρωταγωνιστή, είναι τέτοια πλέον η χημεία του ρόστερ, που μέσα από τη συνεχή τριβή, όλους αυτούς τους μήνες, ακόμη και στις δύσκολες στιγμές, όταν «καίει η μπάλα», λειτουργούν σε καλό επίπεδο οι αυτοματισμοί και υπάρχουν παίκτες έτοιμοι να κάνουν τη διαφορά, γνωρίζοντας ο ένας το παιχνίδι του άλλου. Αυτό φυσικά πιστώνεται στον κόουτς Μπαρτζώκα, ο οποίος θυσίασε την πρόσθετη ενίσχυση με κάποιον που θα μπορούσε να προσφέρει για λίγα λεπτά, ειδικά στη front line, υπέρ της χημείας, σε ένα δικό του άτυπο “my way”.
Όσο η σεζόν προχωράει θα φανεί αν τελικά αυτή η απόφαση θα δικαιωθεί, καθώς οι συνεχόμενοι αγώνες θα επιφέρουν και σωρευμένη κόπωση, ωστόσο αν ο Martin συνεχίσει την άνοδο του σε αγωνιστικό και κυρίως «σωματικό» επίπεδο (φαίνεται ότι «πατάει» καλύτερα στα τελευταία παιχνίδια) και ο κορμός των 7 – 8 παικτών παραμείνει στην ίδια καλή κατάσταση, τότε ο Ολυμπιακός θα βάλει σοβαρή υποψηφιότητα για το πλεονέκτημα έδρας. Μιλώντας για αυτό, τα οφέλη από τη χθεσινή νίκη είναι πολλαπλά, καθώς με 2 νίκες επί της Armani, πλέον οι ερυθρόλευκοι του Πειραιά μπορούν να νιώθουν ασφάλεια με όσους τους καταδιώκουν και παράλληλα να κοιτάζουν στις υψηλότερες θέσεις της βαθμολογίας…