Eurobasket: «Βουτιά» στους ομίλους λίγο πριν το πρώτο τζάμπολ (2ο μέρος)

Μεγάλο αφιέρωμα του «Manolo» για τους ομίλους του Eurobasket 2022-Διαβάστε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τον τρίτο και τον τέταρττο όμιλο.

Γ ΟΜΙΛΟΣ (ΙΤΑΛΙΑ):

Ξεκίνημα στο 2^ο μέρος του αφιερώματος του Superbasket στο Eurobasket 2022, με τον όμιλο της Ιταλίας, που μας ενδιαφέρει περισσότερο από όλους, καθώς σε αυτόν συμμετέχει και η ελληνική εθνική ομάδα! Το συγκεκριμένο group θα το χαρακτήριζα ως εκείνο της «ελπίδας», καθώς μπορεί να διαθέτει τρεις ομάδες με καλύτερο σημείο εκκίνησης (Ελλάδα, Ιταλία, Κροατία), αλλά το 4^ο εισιτήριο μπορεί να διεκδικηθεί επί ίσοις όροις από τις υπόλοιπες (Μ. Βρετανία, Ουκρανία και Εσθονία). Επίσης, προσφέρει ευνοϊκότερη διασταύρωση στη φάση των 16, με τον «εύκολο» Δ όμιλο, με αποτέλεσμα ο δρόμος προς την 8αδα να είναι πιο βατός.

Όσον αφορά την εθνική Ελλάδας, η εικόνα της στα φιλικά, καθώς και στα παιχνίδια των προκριματικών του Mundobasket, άφησε ελαφρώς γλυκιά γεύση, δεδομένου του ελάχιστου χρονικού διαστήματος προετοιμασίας και των αναπάντεχων απουσιών. Είναι ξεκάθαρο ότι λείπουν ακόμη οι αυτοματισμοί και θα χρειαστεί δουλειά για να βρεθεί η ιδανική χημεία και να ενσωματωθούν οι τραυματίες, αλλά πέραν του δεδομένου ταλέντου των μονάδων φάνηκε η συσπείρωση στις τάξεις των παικτών, η δίψα για τη νίκη και το κίνητρο για διάκριση. Μετά από πολλά χρόνια η εθνική θα έχει ρόστερ με όλη την «αφρόκρεμα» σε ένα μεγάλο τουρνουά , καθώς πέραν των Αντετοκούνμπο, την προσπάθειά της θα ενισχύσει και ο Dorsey!

Η τριπλέτα στο back court με Καλάθη, Dorsey και υγιή Σλούκα είναι από τις κορυφαίες της διοργάνωσης και αποτελεί εγγύηση για μια αξιόλογη πορεία, με τρία top class guards, που μπορούν να συνυπάρξουν ανά δυάδα σε κάθε σχήμα, προσφέροντας ο καθένας διαφορετικά στοιχεία. Η παρουσία ρολίστων όπως οι Λαρεντζάκης και Λούντζης είναι επίσης σημαντική, δίνοντας ανάσες και αμυντικές βοήθειες. Εκεί όπου δείχνει να «πονάει» η εθνική, για μια ακόμη φορά, είναι στο μακρινό σουτ, χωρίς ένα κλασικό off guard με έφεση και συνέπεια στο τρίποντο, ρόλο που περιμένω να έχει ο Λάρι και μακάρι να βρει «ρυθμό» έξω από τα 6.75 μ.

Η γραμμή των forwards είναι η πληρέστερη, με τους Παπανικολάου, Θ. Αντετοκούνμπο, συν τον  Δ. Αγραβάνη, που προσφέρει ένταση και hustling αμυντικά, καθώς και off ball παιχνίδι επιθετικά. Η απουσία του Παπαπέτρου μπορεί να μην φάνηκε στους τελευταίους αγώνες, ωστόσο θα χρειαστεί το post up game του και γενικά η ικανότητα του με την μπάλα στα χέρια. Ωστόσο, η κορωνίδα του ελληνικού ρόστερ, είναι αναμφίβολα ο Γ. Αντετοκούνμπο, ο άνθρωπος που μπορεί να αλλάξει τη μοίρα της εθνικής και να την φέρει ξανά ψηλά! Οι εμφανίσεις του πλέον και με τα γαλανόλευκα είναι άλλου επιπέδου (έγινε ο πρώτος παίκτης μετά τον Γκάλη που ξεπέρασε τους 40 πόντους) και δείχνει σε πλήρη φόρμα και με μέγα πάθος για να οδηγήσει την «επίσημη αγαπημένη» σε μια επιτυχία. Για όσους το ξεχνάνε, πρόκειται για τον κορυφαίο παίκτη παγκοσμίως, εκείνον που έχοντας τελειοποιήσει το παιχνίδι του, μοιάζει ασταμάτητος, ακόμη και όταν μιλάμε για τουρνουά FIBA, με τις όποιες ιδιαιτερότητες. Αυτή τη φορά, θα τον βοηθήσει τόσο το supporting cast, όσο και η παρουσία του Ιτούδη στον πάγκο, ο οποίος ξεκάθαρα τον «ξεκλείδωσε».

Αν θα μπορούσαμε να βρούμε ατέλειες, πέραν της αστάθειας στο μακρινό σουτ, αυτή είναι η έλλειψη βάθους στο 5 (τα δεδομένα θα αλλάξουν αν οι Παπαγιάννης και Κ. Αντετοκούνμπο είναι στο 100%) και η διαχείριση στον άσο, ειδικά μέχρι την επιστροφή του Σλούκα. Πάντως, αν η εθνική παραμείνει προσγειωμένη και διατηρήσει το χαρακτήρα της, είτε μετά από μεγάλες νίκες, είτε από «κακές ήττες» και μπει στα knock out παιχνίδια, αποφασισμένη και συγκεντρωμένη σε κάθε αγώνα ξεχωριστά, τότε βήμα–βήμα μπορεί να 

πετύχει το βασικό της στόχο και να μπει στην τετράδα. Η φιγούρα του Ιτούδη στον πάγκο, μιας προσωπικότητας, αποτελεί εχέγγυο πέρα από το τεχνικό κομμάτι και όσον αφορά την πνευματική διαχείριση του ρόστερ, η οποία θα καθορίσει το «ταβάνι» της ομάδας.

Η γηπεδούχος Ιταλία ατύχησε να χάσει τον Gallinari πριν λίγες ημέρες με τραυματισμό και μπορεί φαινομενικά οι ελπίδες της για διάκριση να «ψαλιδίστηκαν, ωστόσο το σύνολο του Pozzeco κάθε άλλο παρά εύκολη λεία θα είναι. Με τον κόσμο στο πλευρό της στο Μιλάνο και με την «τρέλα» του προπονητή της σύμμαχο, η Squadra Azzurra αναμένεται να αποτελέσει μια από τις ατραξιόν του τουρνουά, μια δυσκολοκατάβλητη ομάδα που θα κάνει δύσκολη τη ζωή των αντιπάλων της. Δίχως τον μεγάλο star και με 12 «μαχητές», η Ιταλία μπορεί να γίνει ακόμη πιο επικίνδυνη αν υποτιμηθεί… Διαθέτει ίσως την πιο νεανική περιφέρεια, με τους Spissu, Mannion, Baldasso, Pajola να είναι όλοι κάτω των 27 ετών και τον Tonut να είναι ο πιο έμπειρος από τους 5, στα 29 του χρόνια και χωρίς να έχει αγωνιστεί ακόμη στην Euroleague!

Και μπορεί εκ πρώτης όψεως το back court να μοιάζει «φτωχό», αλλά θα πάω κόντρα στο ρεύμα, λέγοντας ότι η περιφέρεια είναι εκείνη που μπορεί να δώσει ώθηση και να ανεβάσει επίπεδο την Ιταλία. Ωστόσο, ο παίκτης – κλειδί παραμένει ο Fontecchio, NBA-er πλέον με τη Utah και εκείνος που μπορεί να κάνει τη διαφορά με το 2-way παιχνίδι του, όπως έδειξε στα τελευταία παιχνίδια. Οι Melli, Polonara θα «σηκώσουν το βάρος» στη front line, ενώ και ο ρόλος του Biligha μπορεί να αποδειχθεί κομβικός στο physical game, βάζοντας μούσκουλα και δυναμικό παιχνίδι στο ζωγραφιστό.

Η Κροατία είναι ξανά η ομάδα – αίνιγμα, καθώς παραδοσιακά μπορεί να πιάσει είτε limit up, είτε limit down. Όσο ταλέντο διαθέτουν οι παίκτες της, τόσο εύκολα μπορεί να γκρεμιστούν όλα από μια κακιά στιγμή, ένα άσχημο αποτέλεσμα. Πρόκειται ίσως για το σύνολο με την πιο εύθραυστη ισορροπία στο πνευματικό κομμάτι, που στην καλή του μέρα μπορεί να νικήσει τον οποιονδήποτε, αλλά την επόμενη να υποστεί την πιο απρόσμενη ήττα… Το ρόστερ της για άλλο ένα τουρνουά είναι πλουσιότατο, με τους Bogdanovic, Saric, Hezonja να ξεχωρίζουν, αλλά την περιφερειακή γραμμή να μη θυμίζει το ένδοξο παρελθόν. Η «νατουραλιζέ» βοήθεια του Jaleen Smith θα είναι σημαντική, ενώ με ενδιαφέρον περιμένω τη συμμετοχή του Perkovic (Orleans), που μπορεί να δώσει σκορ και σουτ δίπλα του.

HRVATSKA 🇭🇷👑#EuroBasket x #BringTheNoise pic.twitter.com/6YaPG03TCM

— FIBA EuroBasket (@EuroBasket) August 31, 2022

Η τριάδα των εκπροσώπων της γενιάς των 00ς, Gnjidic, Matkovic, Prkacin θα δώσει ένα γερό crash test και αν μπορέσει να ανταποκριθεί, τότε οι ελπίδες της Hrvatska για διάκριση θα αναπτερωθούν. Σημαντική θα είναι και η παρουσία του Zubac στο 5, που αν πιάσει υψηλά στάνταρ απόδοσης, ανεβάζει επίπεδο όλη την ομάδα. Στην περίπτωση της Κροατίας, έχουμε το αντίθετο σε σχέση με τη Σλοβενία, καθώς αναμένεται να δούμε αρκετά ψηλά σχήματα με τρία forwards και τον Bogdanovic να παίρνει χρόνο στο 2, ελλείψει ποιοτικών λύσεων στην περιφέρεια. Η είσοδος στη φάση των 16 είναι εκ των ων ουκ άνευ και τυχόν αποκλεισμός θα ισοδυναμεί με «αυτοκτονία». Πάντως, δεν είναι πολλοί που θα τη θέλουν αντίπαλο σε knock out παιχνίδια, γιατί αν η Κροατία βρει αυτοπεποίθηση, τότε μπορεί να φέρει τα … πάνω – κάτω!

Τον Γ όμιλο κλείνουν Μ. Βρετανία, Ουκρανία και Εσθονία, που θα παλέψουν για το τελευταίο εισιτήριο. Οι Βρετανοί, γνωστοί μας από τα παιχνίδια των προκριματικών του Mundobasket, έχουν κάποιους αξιόλογους παίκτες, προεξεχόντων των Nelson, Olaseni, με καλή καριέρα στα Ευρωπαϊκά παρκέ και μπορεί να γίνουν επικίνδυνοι αν υποτιμηθούν. Ωστόσο, τους λείπει ακόμη η μπασκετική «παιδεία» και χαρακτηρίζονται από «αφέλεια», συνεπώς δεν θα είναι εύκολο να ξεπεράσουν Ουκρανία και Εσθονία. Όσον αφορά την 

Ουκρανία, η συμμετοχή και μόνο, εν καιρώ πολέμου, αποτελεί το καλύτερο μήνυμα, αλλά δεν παύει να είναι μια δυνατή ομάδα, με παίκτες όπως οι Len, Mykhailiuk, που διαθέτουν την ποιότητα να την οδηγήσουν στην επόμενη φάση. Ο ταλαντούχος guard Issuf Sanon θα πρέπει να βρει ισορροπία ανάμεσα σε εκτέλεση και δημιουργία και να βελτιώσει τις αποφάσεις του, ενώ κομβική θα είναι και η συμβολή των έμπειρων Bobrov και Gerun. Το σύνολο του Bagatskis, δείχνει να είναι ένα βήμα πιο μπροστά «στα χαρτιά» από τους υπόλοιπους διεκδικητές της 4^ης θέσης. Η Εσθονία από την πλευρά της, έχει να αντιπαρατάξει παραδοσιακά γρήγορο μπάσκετ και πολλά τρίποντα. Από το ρόστερ της ξεχωρίζουν οι νεότεροι Drell, Kotsar, Kullamae, Raieste και οι πιο έμπειροι Vene, Kitsing. Ο «εμφύλιος» με αντίπαλο την Ουκρανία τη 2^η αγωνιστική είναι must win, ενώ δεν αποκλείεται με το στυλ μπάσκετ που πρεσβεύει, να βάλει δύσκολα και στην Κροατία…

STRONG FAVOURITE (Team): GREECE

HOT OUTSIDER (Team): ESTONIA

UNDERPERFORMING (Team): UKRAINE

BRIGHTEST STAR (Player): G. ANTETOKOUNMPO

ABOVE EXPECTATIONS (Player): FONTECCHIO

BELOW PAR (Player): SARIC

Δ ΟΜΙΛΟΣ (ΤΣΕΧΙΑ):

Ολοκληρώνουμε το αφιέρωμα με τον πιο «ανοιχτό» όμιλο, τον Δ, ο οποίος διεξάγεται στην Τσεχία. Σε αυτόν βρίσκουμε το μεγάλο φαβορί όχι μόνο του group, αλλά και της διοργάνωσης σύμφωνα με τους bookmakers, τη Σερβία! Παρά τις απουσίες των Bogdanovic και Bjelica, το σύνολο του Pesic παραμένει ένα από τα πληρέστερα και ποιοτικότερα του τουρνουά, με στόχο να φθάσει … μέχρι το τέλος! 21 χρόνια μακριά από την κορυφή της Ευρώπης είναι πολλά για την «μπασκετομάνα» Σερβία, η οποία από το 2001 και έπειτα έχει να επιδείξει δύο ασημένια μετάλλια (2009 και 2017) στο Eurobasket. Την προσπάθειά της θα ενισχύσει τόσο ο MVP του ΝΒΑ, Nikola Jokic, όσο και ο MVP του Final 4 της Euroleague, Vasilije Micic.

Το τελικό ρόστερ ανακοινώθηκε χθες, όπου ξεχωρίζουν επίσης οι Lucic, Guduric, Milutinov και Nedovic, όλοι τους με πολλά χιλιόμετρα στο ντεπόζιτο από την Euroleague. Φυσικά θα υπάρχουν και οι απαραίτητοι ρολίστες στα πρόσωπα των Davidovac, Jagodic-Kuridza, Ristic και Marinkovic. Πάντως, εκείνος που αναμένεται να «κλέψει τις εντυπώσεις» είναι ο Jaramaz, ο οποίος μετά την εξαιρετική του σεζόν με την Bayern, συνεχίζει τις υψηλές πτήσεις και με την εθνική. Στην τελική 12αδα δεν βρίσκεται ο Teodosic, που εξ αρχής ήταν εκτός πλάνων του Pesic και μένει να δούμε αν θα δικαιωθεί η επιλογή του. Να πούμε ότι ο Pesic, η «αλεπού» των πάγκων, έχει κατακτήσει δύο φορές χρυσό μετάλλιο στο Eurobasket (με Γερμανία το 1993 και Σερβία το 2001) και μία στο Mundobasket (με Σερβία το 2002). Η Σερβία είναι ένα από τα απόλυτα φαβορί για μετάλλιο και μένει να το αποδείξει και στο παρκέ…

Τρία εναπομείναντα εισιτήρια για τη φάση των 16 ψάχνουν κατόχους μεταξύ των υπολοίπων ομάδων. Η γηπεδούχος Τσεχία, ένα από τα πιο σταθερά και συνεπή εθνικά συγκροτήματα των τελευταίων ετών, δείχνει «πληγωμένη» λόγω τραυματισμού του Satoransky (ο οποίος μπορεί να προλάβει πάντως κάποια παιχνίδια), ωστόσο η δύναμη της έδρας και ο κορμός της, με την καλή χημεία και το «δέσιμο» πολλών ετών, την καθιστούν φαβορί για τη 2^η ή 3^η θέση του ομίλου. Εξάλλου το ρόστερ διαθέτει πληθώρα ποιοτικών παικτών με παραστάσεις όπως οι Vesely, Bohacik, Balvin, Auda, Jelinek και Hruban. Στην περίπτωση των Τσέχων, είναι η τελευταία ευκαιρία για αυτή τη γενιά, για μια μεγάλη διάκριση, καθώς οι περισσότεροι βρίσκονται πλέον στη δύση της καριέρας τους. Είναι μάλλον μία από τις γηραιότερες ομάδες του τουρνουά. Το παιχνίδι στη φάση των 16 (πιθανότατα με αντίπαλο κάποια εκ των Ιταλίας ή Κροατίας) θα είναι αυτό που θα καθορίσει τη μοίρα της στη διοργάνωση και το κατά πόσο η παρουσία της θα είναι επιτυχημένη ή όχι.

Η «μάχη» για τις υπόλοιπες δύο προνομιούχες θέσεις αναμένεται να είναι μεταξύ Πολωνίας, Ισραήλ και Φινλανδίας, με την Ολλανδία λίγο πιο πίσω στα προγνωστικά. Οι Σκανδιναβοί έχουν στο «οπλοστάσιό» τους, τον Markkanen, τον παίκτη που μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή τις ισορροπίες ενός αγώνα και ένα ρόστερ, που γνωρίζει να υπηρετεί τα «θέλω» του προπονητή και τις αρχές του γρήγορου μπάσκετ, με πολλά σουτ. Οι Salin και Koponen είναι «σεσημασμένοι» snipers, ενώ ξεχωρίζουν οι νεαροί Valtonen, Jantunen και ο νέος παίκτης της ΑΕΚ, Alexander Madsen. Ο προπονητής της, Tuovi (Strasbourg), είναι εξαιρετικά ικανός, μόλις στα 35 χρόνια του και φιλοδοξεί να οδηγήσει την ομάδα στους 16, «πουλώντας ακριβά το τομάρι» της στη συνέχεια…

Η Πολωνία διαθέτει και αυτή ένα ρόστερ με παίκτες άνω των 30, με μπροστάρη τον Mateusz Ponitka. Στην τελική 12αδα δεν θα είναι ο αδελφός του, Marcell, ο οποίος τον κατηγόρησε ότι «έβαλε το χεράκι του» για να μείνει εκτός… Η ποιότητα και εμπειρία των Slaughter, Gielo, Cel, Sokolowski θα είναι σημαντική, αλλά ο Igor Milicic περιμένει το «ξεπέταγμα» των νεαρών Balcerowski και Kolenda, για να μπορέσει η Πολωνία να προκριθεί. Βασικός της αντίπαλος θα είναι το Ισραήλ, το οποίο δείχνει σε καλή κατάσταση με αστέρι τον Deni Avdija, τον παίκτη των Wizards. Ωστόσο και συνολικά το ρόστερ της ομάδας είναι αρκετά ποιοτικό με τους Blatt, Madar, Mekel, Di Bartolomeo να συνθέτουν ένα ικανότατο καρέ στο back court και τους Zoosman, Ginat να αποτελούν εξαιρετικό δίδυμο στις θέσεις 3 – 4. Το μεγαλύτερο κενό είναι στο 5, όπου οι Sorkin, Levi, Zalmanson θα πρέπει να υπερβάλλουν εαυτόν για να «κοιτάξουν στα μάτια» τους αντίπαλους ψηλούς. Τέλος, η Ολλανδία έχει ελπίδες κυρίως λόγω σύνθεσης του ομίλου, καθώς πλην της Σερβίας, οι υπόλοιποι αντίπαλοι είναι στα «κυβικά» της. Στον πάγκο της βρίσκεται ο Ιταλός Maurizio Buscaglia, που υπολογίζει πολλά στο περιφερειακό δίδυμο των Van der Vuurst και Cloof. Στις υπόλοιπες θέσεις λείπει η ποιότητα και είναι χαρακτηριστικό ότι αγωνίζεται ακόμη ο γνωστός μας Schaftenaar. Στόχος των Ολλανδών θα είναι να κάνουν μια νίκη τη 2^η ή 3^η αγωνιστική απέναντι σε Ισραήλ και Τσεχία αντίστοιχα και στη συνέχεια να «κυνηγήσουν» τουλάχιστον άλλη μια με αντιπάλους την Πολωνία και τη Φινλανδία, για να διεκδικήσουν τις όποιες πιθανότητες πρόκρισης.

STRONG FAVOURITE (Team): SERBIA

HOT OUTSIDER (Team): FINLAND

UNDERPERFORMING (Team): POLAND

BRIGHTEST STAR (Player): JOKIC

ABOVE EXPECTATIONS (Player): JANTUNEN

BELOW PAR (Player): PONITKA

Κάπως έτσι ολοκληρώνεται το αφιέρωμα στο Eurobasket, ένα πολυαναμενόμενο τουρνουά με υψηλό επίπεδο και ανταγωνισμό. Ας ελπίσουμε να παρακολουθήσουμε ενδιαφέροντες αγώνες και στο φινάλε η εθνική Ελλάδας να είναι στην … κούρσα των μεταλλίων. Ακόμη και αν δεν γίνει αυτό, όμως, θα πρέπει όλοι να είμαστε αρωγοί στη νέα προσπάθεια για ένα καλύτερο «αύριο» για το ελληνικό μπάσκετ συνολικά, από την παραγωγική διαδικασία μέχρι και το ίδιο το προϊόν του πρωταθλήματος.

Η επιστροφή στις επιτυχίες είναι ένας δύσβατος δρόμος, που προϋποθέτει όλοι οι φορείς να είναι ενωμένοι, προκειμένου να μην είναι κάτι πρόσκαιρο, αλλά να υπάρχει διάρκεια. Ας είναι αυτή η διοργάνωση το εφαλτήριο για μια νέα «άνοιξη» του ελληνικού μπάσκετ, που θα «σπρώξει» τις νέες γενιές και πάλι κοντά στο άθλημα!