Η αιχμαλωσία συνεχίζεται

Ο Ολυμπιακός έκανε το 2-0 στην σειρά των τελικών, απέναντι στον Παναθηναϊκό και ο Μιχάλης Στεφάνου γράφει για το σημαντικότερο βήμα προς την κατάκτηση του τρίτου συνεχόμενου «ερυθρόλευκου» πρωταθλήματος.

Ο Ολυμπιακός κέρδισε για 6η φορά τον Παναθηναϊκό την τρέχουσα σεζόν (Σούπερ Καπ, Τελικός Κυπέλλου, 2-0 Ευρωλίγκα, 2-0 Τελικοί Basket League) και πλέον βάζει πλώρη για την 7η που θα του χαρίσει το Πρωτάθλημα και μαζί το τρίτο συνεχόμενο νταμπλ.

 Πάνω απ’ όλα συνέχισε να του δείχνει ότι έχει τον τρόπο να τον ματσάρει, να χαλάει το μυαλό του και τακτικά να τον οδηγεί εκεί που θέλει.

Παρά το γεγονός, ότι οι “ερυθρόλευκοι” στερούνται το ισχυρότερο όπλο που διαθέτει το ρόστερ τους έναντι του “αιωνίου” αντιπάλου τους, δηλαδή την ποσοτική και ποιοτική υπεροχή στη θέση “5”, έχουν καταφέρει να κυριαρχήσουν στα δύο πρώτα παιχνίδια της σειράς, εμφανίζοντας ένα εξωφρενικά συμπαγές σύνολο κι ένα ιδιαίτερο αποδοτικό πλάνο. Είναι πιο έτοιμοι, πιο διαβασμένοι, πιο ήρεμοι, πιο προσηλωμένοι στο στόχο τους. Είναι, με λίγα λόγια, πιο ομάδα μέσα στο γήπεδο.

Με ένα συγκλονιστικό Μιλουτίνοβ που καταγράφει back2back 30άρια στο σύστημα αξιολόγησης, με έναν άπιαστο Γουίλιαμς-Γκος που έχει επιβληθεί ανάμεσα σε πολύ πιο προβεβλημένους και λαμπερούς γκαρντ που συνυπάρχουν μαζί του το παρκέ, με έναν Παπανικολάου πανταχού παρόντα και με όσους ακόμα συμμετέχουν να προσφέρουν από πολύ σημαντικές λύσεις μέχρι μικρά λιθαράκια στη συλλογική προσπάθεια.

Με δύο διαφορετικά, αλλά εξίσου δυνατά χαρτιά να πέφτουν στο τραπέζι μετά την ανάπαυλα και να… τινάζουν την μπάνκα στον αέρα: Τον Τόμας Γουόκαπ την Τετάρτη στο ΟΑΚΑ και τον Αϊζάια Κάνααν που πήρε την σκυτάλη την Παρασκευή στο ΣΕΦ και εκτέλεσε τον Παναθηναϊκό όταν η μπάλα άρχισε να καίει. Με συνολικά έξι διψήφιους σκόρερ στο ένα ματς και πέντε στο άλλο και φυσικά διψήφιες διαφορές στο μεγαλύτερο μέρος του δευτέρου ημιχρόνου σε αμφότερες τις αναμετρήσεις. Οι οποίες, είχαν δυστυχώς ως κοινό παρονομαστή και τις δύο αποβολές του Εργκίν Αταμάν, καθαρά για λόγους εντυπώσεων, αφού συνέβησαν όταν όλα είχαν κριθεί…

Οι αλλαγές και το δεύτερο ημίχρονο του Ολυμπιακού

Κατά τ’ άλλα ο σπουδαίος Τούρκος προπονητής εμφάνισε την ομάδα του αλλαγμένη κατά 4/5 στο πρώτο τζάμπολ, επιλέγοντας όπως αναμενόταν τον Μπαλτσερόφσκι αντί του Βιλντόσα στην εξάδα των ξένων. Ο Πολωνός πήρε φανέλα βασικού αλλά το εγχείρημα κράτησε μόλις ένα δίλεπτο. Ο Παπαπέτρου προτιμήθηκε από τον Γκριγκόνις, ο Σλούκας από τον Γκραντ και ο καλύτερος αμυντικός Χουάντσο από τον Μήτογλου. Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε το ματς ιδιαίτερα συγκεντρωμένος, κυκλοφόρησε εξαιρετικά την μπάλα και έβγαλε ελεύθερα σουτ προλαβαίνοντας τις ερυθρόλευκες περιστροφές. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να μη χάσει επαφή με το σκορ, αλλά ήταν φανερό ότι δεν λειτουργούσε όπως θα ήθελε, ήταν νευρικός και σε πολλές περιπτώσεις βιαστικός.

Τα λάθη ήταν 5-0 στις αρχές της δεύτερης περιόδου, αλλά από τη στιγμή που οι “πράσινοι” ξέφυγαν με 36-28 στο 16′, οι απρόσεκτοι μέχρι τότε γηπεδούχοι άρχισαν να αφυπνίζονται. Ανέβασαν την ένταση στην άμυνα τους Απάντησαν με ένα εντυπωσιακό 10-0, έκλεισαν το ημίχρονο σε ισορροπία (με τα λάθη στο 6-6 πια) και στην επανάληψη, έδειξαν την ανωτερότητά τους και έλεγξαν απόλυτα το παιχνίδι. Ο Κάνααν απασφάλισε και πέτυχε εννιά συνεχόμενους πόντους σε ενάμισι λεπτό, το ΣΕΦ πήρε φωτιά και το νερό μπήκε στ’ αυλάκι για τους Πειραιώτες.

Γενικά όσο περνούσε η ώρα ο Ολυμπιακός πατούσε περισσότερο στο δικό του play style, ενω ο Παναθηναϊκός, έχανε την υπομονή του, εγκατέλειπε την προσπάθεια για συνεργασίες και οι Ναν, Σλούκας (με μοναδικό συνοδοιπόρο τον εκπληκτικό Λεσόρ) αποκόβονταν από τους συμπαίκτες τους, μονοπωλώντας τις κατοχές. Η ερυθρόλευκη άμυνα, όμως, δεν φαίνεται να τρομάζει για την ώρα από τους δύο πράσινους σούπερ σταρ, αφού τους έχει περιορίσει όσο χρειάζεται ώστε να μην ορίζουν τις τύχες των παιχνιδιών.

Όσο για τη συνέχεια, παραμένει ανοιχτή και απρόβλεπτη. Το προβάδισμα του 2-0 είναι ισχυρό μόνο στη θεωρία, αφού δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από το δικαίωμα μιας ήττας. Το θέμα είναι ότι το ατομικό ταλέντο και ο εγωισμός των παικτών του Παναθηναϊκού δεν επιτρέπουν καμία χαλάρωση στον Ολυμπιακό, αντιθέτως τον υποχρεώνει να επανεμφανιστεί στο ΟΑΚΑ σαν να είναι 0-0 το σκορ και να κάνει ό,τι μπορεί για τελειώσει τη σειρά. Άλλωστε, καμία ευκαιρία δεν είναι καλύτερη από αυτή που ήδη χτυπάει την πόρτα…

ΥΓ. Σε ένα ακόμα παιχνίδι πολύ υψηλής έντασης και συνεχών επαφών οι διαιτητές είχαν καλές και κακές αποφάσεις (με ίσως χειρότερη το εκπρόθεσμο καλάθι του Κάνααν), όμως προσπάθησαν να κρατήσουν την ισορροπία του αγώνα και να σφυρίξουν με τα ίδια κριτήρια. Τα φάουλ, για παράδειγμα, ήταν μοιρασμένα μέχρι το σημείο που ο Παναθηναϊκός άρχισε να τα χρησιμοποιεί για να σταματήσει το χρόνο. Σε κάθε περίπτωση ο καλύτερος νίκησε κι όποιος κάνει λόγο για σφαγές, εγκλήματα και λοιπές γραφικότητες ή είναι άσχετος με το μπάσκετ ή πάρα πολύ νέος…