Τα στηρίγματα του Ολυμπιακού έχουν διπλασιαστεί

Ο Μιχάλης Στεφάνου γράφει για το βάθος στο «ερυθρόλευκο» ρόστερ, που είναι πιο ευδιάκριτο από ποτέ, όπως φάνηκε και στην νίκη επί της Μακάμπι.

Σε μια Ευρωλίγκα σκέτη παράνοια, όπου τέσσερις-πέντε ομάδες εναλλάσσονται στην πρώτη θέση και ταυτόχρονα δεν έχουν αποκτήσει καμία ασφάλεια αναφορικά με την πρόκριση τους, η “b2b” πρωταθλήτρια Ευρώπης, Εφές, βρίσκεται σταθερά εκτός 8άδας, ένα από τα μεγάλα φαβορί στο ξεκίνημα της σεζόν (Μιλάνο) έχει καταποντιστεί στον πάτο της βαθμολογίας, η περσινή ουραγός (Ζαλγκίρις) φιγουράρει στην έκτη θέση, και τα τελευταία εισιτήρια των πλέι οφς θα προκύψουν μετά από “σφαγή” τουλάχιστον έξι-επτά σοβαρών διεκδικητών, ΚΑΘΕ ΝΙΚΗ ΜΕΤΡΑΕΙ.

Οι στροφές έγιναν 21 κι οι ρίζες του Ολυμπιακού στην κορυφή δυνάμωσαν. Από τον Οκτώβρη και το εντυπωσιακό 3-0 επί ισπανικού εδάφους έπιασαν οι “ερυθρόλευκοι” τα μεγάλα ύψη της κατάταξης και δεν τα εγκαταλείπουν. Το χάος από κάτω τους δεν τους φοβίζει καθόλου, ούτε οι αντίπαλοι και οι αντίξοες συνθήκες. Βδομάδα με τη βδομάδα αμφισβητούν τα όριά τους και περιορίζουν τις όποιες αμφιβολίες τους. Κι όσο συνεχίζουν να κινούνται στις κορυφογραμμές, τόσο γίνεται πιο δύσκολο το ενδεχόμενο να χαθούν.

Η νίκη επί της Μακάμπι, μιας ομάδας με ισχυρό κίνητρο κι ένα στυλ παιχνιδιού εκ διαμέτρου αντίθετο από εκείνο του Ολυμπιακού, με χαρακτηριστικά που δεν του ταιριάζουν και ένα βαθμό αθλητικότητας που είναι δύσκολο να προσεγγίσει, ήρθε με κόπο, μπόλικο άγχος μια MVP παράσταση από τον Σάσα Βεζένκοβ και πολυπρόσωπη συνεισφορά.

Το γρήγορο μούδιασμα που προήλθε κυρίως από την επιθετικότητα των φιλοξενούμενων στην πρώτη πάσα του Ολυμπιακού (ο Κόλσον π.χ. έβγαινε δυναμικά πάνω στον Παπανικολάου), έδωσε στους Πειραιώτες τη δυνατότητα να διαχειριστούν ένα διαφορετικό σενάριο από τα συνήθη. Χρειάστηκε με το καλημέρα να βγουν για…κυνήγι και το έπραξαν. Επιπλέον, η απουσία του Σλούκα στο δεύτερο ημίχρονο αποτέλεσε έξτρα εμπόδιο, όμως, όπως και στην Μπολόνια, φάνηκε, αλλά δεν κόστισε.

Ο Γουόκαπ με μια μαγική εμφάνιση και συνολικά 12 ασίστ, σκέπασε κάμποσο από το κενό στο playmaking, ενώ το εκρηκτικό παιχνίδι του “Σακ” πρόσφερε εναλλακτικούς τρόπους επιθετικής έκφρασης στην ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα. Ο πολύ ανεβασμένος Αμερικανός χτύπησε με το άπιαστο πρώτο βήμα του όποτε υπήρχε κενό στο ζωγραφιστό προσφέροντας για μία ακόμα φορά φάσεις που τον χαρακτηρίζουν ως τον κορυφαίο dunker της διοργάνωσης και θα τον συνοδεύουν μια ζωή.

Ο Κώστα Παπανικολάου ήταν και πάλι πληθωρικός και καθοριστικός στην εκκωφαντική επιστροφή από τον αρχικό αιφνιδιασμό, επιβεβαιώνοντας ότι η σταθεροποίηση της απόδοσής ανεβάζει επίπεδο τον Ολυμπιακό. Ο Κάνααν έδωσε πολύτιμες επιθετικές λύσεις, ενώ βοήθησε τα μέγιστα στην περιθωριοποίηση του Μπόλντγουϊν που χρειάστηκε 16 προσπάθειες για να φτάσει τους 14 πόντους, όντας τελικά αρνητικός για την ομάδα του. Ο Πίτερς πήρε την ευθύνη και πέτυχε κάποια από τα πιο κομβικά σουτ του αγώνα με σημαντικότερο το τρίποντο στο 34′ όταν η “ομάδα του λαού” είχε πλησιάσει στο -4 και οι γηπεδούχοι έμοιαζαν μπλοκαρισμένοι. Η διαφορά επέστρεψε στους 11 κι έκτοτε ο Ολυμπιακός δεν (ξανα)ανησύχησε πραγματικά.

Τέλος ο Μπλακ, σε μια βραδιά που ο Φαλ θα θέλει να ξεχάσει το συντομότερο, κέρδισε πολλές μάχες κι έδειξε ότι έχει μπει για τα καλά στο πνεύμα της ομάδας. Η μεταγραφή-στοίχημα του καλοκαιριού εξελίσσεται σε καθαρό κέρδος για τους Πειραιώτες, αφού ο πρώην άσος της Μακάμπι όχι απλώς επιβιώνει, αλλά τον τελευταίο μήνα έχει επικρατήσει του Μπολομπόι στο ροτέισον, δικαιώνοντας τον Γιώργο Μπαρτζώκα για την επιλογή του. Ο 57χρονος προπονητής, πάντως, δεν είδε ποτέ την εν λόγω κίνηση ως …ζαριά, καθώς πίστευε ακράδαντα ότι το προσωπικό κίνητρο του Μπλακ σε συνδυασμό με το αποδοτικό ερυθρόλευκο πρόγραμμα, θα μπορούσαν να επαναφέρουν στην επιφάνεια την αδιαμφισβήτητη ποιότητα του.

Από το ξεκίνημα της σεζόν, τότε που ο Ολυμπιακός στηριζόταν κατά κόρον σε 4-5 παίκτες από τον περσινό κορμό του, μιλούσαμε για τη σημασία, την ηρεμία και τον πολύτιμο χρόνο που του χάριζε η νικηφόρα πορεία, ώστε να εντάξει ομαλά τα νέα μέλη του. Πλέον, τα στηρίγματα έχουν διπλασιαστεί και το βάθος στο ρόστερ είναι πιο ευδιάκριτο από ποτέ.

Οι Πειραιώτες δεν έχουν πρόβλημα να κερδίσουν χωρίς τον Σλούκα ή να ξεπεράσουν μια κακή βραδιά του Βεζένκοβ, του Φαλ και του Γουόκαπ, κάτι που πριν από δύο τρεις μήνες φάνταζε αδύνατο. Οι πρωταγωνιστές τους παραμένουν οι ίδιοι όμως έχουν πάψει να αισθάνονται μόνοι. Στο πλάι τους βρίσκονται συμπαίκτες-στρατιώτες, έτοιμοι όχι μόνο να υποστηρίξουν τον ρόλο τους στο έπακρο, αλλά και ικανοί να εξελιχθούν σε σημεία αναφοράς όποτε το απαιτεί η περίσταση.

Η ομάδα μεγάλωσε κι έγινε ακόμα πιο δυσκολοκατάβλητη. Το ίδιο και ο κόσμος. Οι οκτώ έγιναν δέκα και πλέον επικρατεί το αδιαχώρητο. Τα sold out διαδέχονται το ένα το άλλο, γιατί πολύ απλά οι 12 που βγαίνουν από τη φυσούνα του ΣΕΦ σέβονται, τιμούν κι εκπροσωπούν με αγωνιστική ανιδιοτέλεια αυτό που οι 12.000 της εξέδρας λατρεύουν.

ΥΓ. Η εβδομάδα με διπλή αγωνιστική που ακολουθεί, είναι για τον Ολυμπιακό η δυσκολότερη από όσες απομένουν μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου, αφού πέρα από την ποιότητά τους, Φενέρ (εκτός) και Εφές (εντός) έχουν τεράστιο βαθμολογικό κίνητρο. Με τον Σλούκα (λογικά) στη διάθεσή τους, οι “ερυθρόλευκοι” θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν ένα ή και δύο αποφασιστικά βήματα προς το στόχο τους. Ειδικά αν νικήσουν την ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη, την αφήνουν δύο βαθμούς πίσω και της παίρνουν φυσικά και την ισοβαθμία.

ΥΓ2. Όταν οι διαιτητές δεν μπαίνουν στο πνεύμα ενός αγώνα, παραμένοντας αρτηριοσκληρωτικοί και άκαμπτοι, μπορούν να τον καταστρέψουν. Το δεύτερο ημίχρονο στο ΣΕΦ εξελίχθηκε σε Οδύσσεια. Σε μια ατελείωτη ταλαιπωρία με συνεχείς διακοπές που εκμηδενίσανε το ρυθμό.

* Δημοσιεύτηκε στο Eurohoops