Skip to main content

Κρίμα για τον Ολυμπιακό (vids)

Ο coach Κωνσταντίνος Πανάς γράφει για τον «ψυχωμένο» Ολυμπιακό που πάλεψε με νύχια και με δόντια απέναντι στη φαινομενικά ανώτερη Μπαρτσελόνα, αλλά δεν κατάφερε να μείνει όρθιος. 

Δεν μπορούσα να γράψω άλλο τίτλο πέρα από το αίσθημα που μου δημιούργησε η ήττα του Ολυμπιακού από τη Μπαρτσελόνα. Ένα ωμό «κρίμα», κυρίως για τη προσπάθεια της ελληνικής ομάδας. 

Με τη κούραση, τις διαδοχικές ήττες και το τρόπο που ξεκίνησε ο Ολυμπιακός το παιχνίδι πραγματικά δεν πίστευα από το ημίχρονο κιόλας ότι μπορούσε να το διεκδικήσει, παρότι υπήρχε εν ισχύ ο κανόνας που ορίζει πως «αφού ο Ολυμπιακός σούταρε τόσο άσχημα, είχε κάνει τόσα λάθη και η Μπαρτσελόνα δεν ήταν μπροστά με +15, τότε υπάρχει ελπίδα στην επανάληψη». 

Παρόλα αυτά η εικόνα του Ολυμπιακού για ένα ακόμη παιχνίδι στο πρώτο ημίχρονο ήταν νωχελική. Σε αυτό μπορούν να παίζουν ρόλο χιλιάδες παράγοντες, αλλά η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι όταν ο προπονητής σου σε εμπιστεύεται να ξεκινήσεις την αναμέτρησης ΔΕΝ μπορείς να του δίνεις ΑΥΤΟ!

Κάκιστη αντιμετώπιση του pick-n-roll, λάθος συνεννοήσεις στις close out, συγκέντρωση που έμεινε έξω από το γήπεδο και οδήγησε τη Μπαρτσελόνα σε ένα ικανό προβάδισμα από πολύ νωρίς. Αυτές τις ομάδες που έχουν μεγαλύτερος ταλέντο πρέπει να τις παίζεις δυνατά και να προσπαθείς να τις βγάλεις εκτός ρυθμού από νωρίς. Όσο μπορούν να κάνουν το παιχνίδι τους, τόσο πιο δύσκολο είναι να συμμαζέψεις τη διαφορά. 

Από εκεί και πέρα τόσο ο Έλλις, όσο και ο Μάρτιν που δείχνει να μην έχει ξεπεράσει το τραυματισμό του δεν ήταν καλά και παρότι ο πρώτος έκανε εξαιρετική δουλειά στο επιθετικό ριμπάουντ η συνεισφορά του δεν ήταν το ίδιο καλή και στις δύο άκρες του παρκέ. Όπως ήταν αναμενόμενο ο Ζαν Σαρλ έπρεπε να παίξει στη θέση «5» για κάποια λεπτά και ήταν ικανοποιητικός. Προσέφερε το σκορ που έλειπε από τους άλλους δύο ψηλούς των «ερυθρολεύκων» και παρότι η Μπαρτσελόνα συνέχισε να σκοράρει με τον Ζαν Σαρλ κατάφερε η αρμάδα του coach Mπαρτζώκα να βρει και η ίδια επιθετικό ρυθμό. 

Η Μπαρτσελόνα δεν έπειθε με τον τρόπο που έπαιζε απόψε και το +10 ήταν ο τέλειος αριθμός για τον Ολυμπιακό, που έβλεπε ότι μπορούσε να επιστρέψει στην αναμέτρηση, αρκεί να γίνει πιο σκληρός στην άμυνα του και να αρχίσει να ευστοχεί από τη περιφέρεια. 

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΙΣ

Θέλω σε αυτό το σημείο να παραθέσω την άποψη μου για τον Οκτάβιους Έλλις. 

Είναι ένας αθλητής που πραγματικά έχει αδικήσει τον εαυτό του με τον τρόπο που αγωνίζεται το τελευταίο διάστημα. Φαίνεται κάτι παραπάνω από επηρεασμένος εκ του αποτελέσματος και δεν βγάζει την ενέργεια που έβγαζε στο πρώτο διάστημα της σεζόν. 

Τι εννοώ; Ότι με κάθε άστοχη προσπάθεια η ψυχολογία του πέφτει σε μεγάλο βαθμό. Κάνει λάθη και όλα αυτά αφορούν την αυτοπεποίθηση και τους κραδασμούς που λαμβάνει βάσει των άστοχων προσπαθειών του, είτε είναι ένα άστοχο σουτ, είτε κάποια αμυντική αδράνεια ή κάποιο λάθος. Ωστόσο είναι ένας αθλητής με τρομερά προσόντα για το υψηλότερο επίπεδο και αν στο αμυντικό κομμάτι έχει κομμάτια που υστερεί, τολμώ να πω ότι τα επιθετικά του στοιχεία είναι πάνω από ιδανικά στη λίγκα. Είναι πολύ μακρύς, έχει καλά τελειώματα, έχει τρομερά τρεξίματα βάσει του μεγέθους του, πηγαίνει πολύ καλά στα επιθετικά ριμπάουντ και φυσικά είναι ικανός finisher στο pick-n-roll. Οπότε βλέποντας αυτά τα στοιχεία και έχοντας στο πλάι του Σπανούλη και Σλούκα δεν βλέπω το λόγο που δεν μπορεί να αποδώσει όπως έκανε στο πρώτο μισό της σεζόν. Σίγουρα θέμα ψυχολογίας και τίποτα άλλο. 

Από εκεί και έπειτα ο Ολυμπιακός ανέβασε την άμυνα του και βρήκε τον απόλυτο ρυθμό στην επίθεση με το Σακίλ Μακίσικ να σκοράρει με κάθε πιθανό τρόπο έχοντας και το εξωφρενικό για τον ίδιο 4 στα 6 τρίποντα! Το γεγονός ότι αποσύρθηκε κυμαίνεται στα προηγούμενα αποτελέσματα του ίδιου του αθλητή. Πολλοί θα απορήσουν και θα πουν γιατί ενώ ήταν τόσο «ζεστός» να μείνει εκτός παιχνιδιού από το ‘32’ και έπειτα; Ο λόγος είναι ο εξής απλός. 

Ο Αμερικανός κατά μεγάλο ποσοστό είναι λήπτης κακών αποφάσεων όταν τα παιχνίδια γίνονται κλειστά. Αυτό ακριβώς φαντάζομαι φοβήθηκε ο coach Μπαρτζώκας και θέλησε να λήξει το παιχνίδι με τον Βασίλη Σπανούλη. 

Όταν τα παιχνίδια γίνονται κλειστά χρειάζεται καθαρό μυαλό και καλύτερες αποφάσεις και επειδή κατά κανόνα στον Ολυμπιακό τα γκαρντ είναι αυτά που του παίρνουν τα παιχνίδια ήθελε αυτά τα δύο παιδιά (βλ. Σλούκα-Σπανούλη) πλάι στους σκληροτράχηλους Λαρεντζάκη, Ζαν Σαρλ και Μάρτιν.

Για το αν θα μπορούσε να παίξει και ο Πρίντεζης για περισσότερες επιθετικές πρωτοβουλίες νομίζω απάντησα πιο πάνω. Τα κλειστά παιχνίδια τα παίρνουν τα γκαρντ και αφού τα γκαρντ έχουν ορισμένες αδυναμίες, έπρεπε να διαφυλάξει και τα μετόπισθεν.