Οι Μπακς έκαναν το καθήκον τους και με την νίκη τους επί των Μάτζικ, πήραν την πρόκριση για την επόμενη φάση των play offs του ΝΒΑ, όπου και θα αντιμετωπίσουν τους Χιτ. Στις δηλώσεις του μετά το παιχνίδι, όμως, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν στάθηκε στο αγωνιστικό, αλλά στα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στις ΗΠΑ.
"Ένα πράγμα που με ωθεί στη ζωή μου ως άνθρωπο είναι πως όταν θέλεις να πετύχεις κάτι, μπορείς να τα καταφέρεις. Καταφέραμε να βρούμε το τηλέφωνο της οικογένειάς του (σ.σ.: του Τζέικομπ Μπλέικ) μέσα σε περίπου τριάντα λεπτά. Ενωθήκαμε ως ομάδα, καθίσαμε γύρω γύρω σε ένα κύκλο και μιλήσαμε με τον πατέρα του, ο οποίος έκλαιγε όταν μας έλεγε πόσο σημαντικό ήταν για εκείνον και την οικογένειά του αυτό που κάναμε εκείνη τη μέρα, κι αυτό για μένα είναι σημαντικότερο από το μπάσκετ. Προφανώς υπάρχουν αγώνες που πετυχαίνεις 30, 35, 50 πόντους ή οτιδήποτε τέτοιο, αλλά αυτό είναι (σ.σ.: η στιγμή του τηλεφωνήματος) το γεγονός που θυμάσαι. Ο τρόπος που νιώσαμε, θα τον θυμόμαστε για το υπόλοιπο της ζωής μας", αποκάλυψε ο «Greek Freak», που στην συνέχεια θυμήθηκε ένα περιστατικό με τον Καρόν Μπάτλερ, κατά την διάρκεια της rooki σεζόν του στο ΝΒΑ.
"Ήμασταν μαζί στην ομάδα, όταν μου έλεγε πως όταν περπατάω στον δρόμο να μην φοράω κουκούλα. Εγώ τον ρωτούσα γιατί να κάνω κάτι τέτοιο, κι εκείνος μου απαντούσε "απλά βγάζε την κουκούλα". Αυτό συνέβη στην πρώτη μου σεζόν στο ΝΒΑ. Δεν το καταλάβαινα τότε, αλλά τώρα το καταλαβαίνω απόλυτα".
Ο Γιάννης όμως δεν σταμάτησε εκεί, με την συνέχεια να είναι ακόμα πιο συγκλονιστική. "Περνώντας επτά χρόνια της ζωής μου εδώ και μεγαλώνοντας πλέον μαζί με τον αδελφό μου, κάνω συζητήσεις μαζί του. Κάνω συζητήσεις με τους συμπαίκτες μου. Είναι δύσκολα. Ο κόσμος φοβάται να περπατήσει στους δρόμους εξαιτίας του χρώματος του δέρματός του. Φοβάσαι για τη ζωή σου, πιστεύω πως αυτό πρέπει να αλλάξει. Πριν από μερικούς μήνες, έγινα πατέρας και είχα μια συζήτηση με τη γυναίκα μου, που ήταν τρομακτική. Κι αυτό γιατί είναι τρομακτικό να μεγαλώνεις το παιδί σου και να έχεις οικογένεια εδώ. Είναι τρομακτικό! Δεν νιώθω ότι θα έπρεπε να φοβάμαι ανά πάσα στιγμή επειδή ο γιος μου και η οικογένειά μου περπατούν στον δρόμο. Δεν θα έπρεπε να φοβάμαι κάτι τέτοιο. Προσπαθώ να ενημερωθώ όσο περισσότερο γίνεται για όλα αυτά".
