Η απόδραση Κοκόσκοφ και οι προεκτάσεις

 

Ολοκληρώθηκε το αναμενόμενο -εδώ και μέρες- ντιλ της Φενέρ με τους Μάβερικς για την μετακίνηση του Ιγκόρ Κοκόσκοφ. Ο Σέρβος τεχνικός βρίσκεται ήδη στις Ηνωμένες Πολιτείες κι ετοιμάζεται να επιστρέψει στην πιο γνώριμη μπασκετική του στέγη, που δεν είναι άλλη από τους πάγκους του NBA, στους οποίους έχει περάσει 20 ολόκληρες σεζόν. Τις 19 ως βοηθός και μόλις μια (2019-20) ως πρώτος προπονητής στους Φοίνιξ Σανς. Εκεί ανήκει, εκεί αναπνέει, γι' αυτό και δεν προκαλεί καμία εντύπωση η εκδήλωση της επιθυμίας του να σπάσει το συμβόλαιο του με την τουρκική ομάδα μόλις προέκυψε ενδιαφέρον από το Ντάλας. 

 

Φυσικά, το όλο θέμα της... μεγάλης απόδρασης του 50χρονου τεχνικού δεν ήταν τόσο σύνηθες για τα ευρωπαϊκά δεδομένα και όπως γίνεται αντιληπτό προκάλεσε αναστάτωση στον οργανισμό της Φενέρ. Η τουρκική ομάδα έκανε όλο το σχεδιασμό και τις μεταγραφικές της κινήσεις με βάση της υποδείξεις του Κοκόσκοφ, όμως ήταν μάλλον αδύνατο να αποφύγει την τροπή που πήρε η υπόθεση. Η τελική εξέλιξη πάντως, δεν αποκλείεται να αποδειχθεί θετική τόσο για αμφότερες τις ομάδες, όσο και για τον Κοκόσκοφ. Η μόνη πλευρά που ίσως θα πρέπει να παραμείνει θορυβημένη, αλλά και να ψάξει να βρει τρόπους ώστε να εξασφαλίσει μια υποτυπώδη δυναμική απέναντι στις ορέξεις του NBA είναι η Euroleague. 

 

Από την πλευρά του Κοκόσκοφ είναι σαφές ότι εφόσον ο μεσομακροπρόθεσμος στόχος του είναι να γίνει ένας σταθερός head coach του καλύτερου πρωταθλήματος στον κόσμο, η θέση του δεν μπορεί να βρίσκεται πουθενά αλλού πέρα από τις ΗΠΑ, όταν έχει την επιλογή. Φέτος το καλοκαίρι επτά από τις 30 ομάδες της αμερικανικής λίγκας πήγαν σε αλλαγή προπονητή. Ξέρετε για πόσες συνεντεύξεις κλήθηκε ο Κοκόσκοφ; Για καμία. Αν λοιπόν θέλει μια μέρα να καθιερωθεί ως πρώτος προπονητής στο ΝΒΑ, είναι απόλυτα λογικά να επιδιώκει να επιστρέψει εκεί, έστω και ως βοηθός ενός πραγματικά καλού οργανισμού.

 

Για τους Ντάλας, τώρα, η επιλογή Κοκόσκοφ μοιάζει μια επίσης έξυπνη κίνηση. Περνώντας ένα διάστημα αναταράξεων με τον Μπομπ Βούλγαρη στο επίκεντρο, είναι πολύ σημαντικό για αυτούς να κρατήσουν ευχαριστημένο το μεγάλο τους αστέρι, τον Λούκα Ντόντσιτς. Ο καλύτερος τρόπος για να το πετύχουν τη δεδομένη στιγμή είναι να του φέρουν έναν άνθρωπο που γνωρίζει και εμπιστεύεται, όπως ο πρώην ομοσπονδιακό προπονητής της εθνικής Σλοβενίας, με τον οποίο ο Ντόντσιτς πανηγυρίσε τον χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2017. 

 

Η Φενέρ, τέλος, βρέθηκε μπροστά σε έναν μονόδρομο και ουσιαστικά κλήθηκε να σώσει την επένδυσή της. Ακόμα κι αν έχτισε το ρόστερ της με επιλογές του Κοκόσκοφ, θα ήταν λάθος να εμπιστευτεί έναν προπονητή που δεν ήθελε να συνεχίσει στο τιμόνι της. Επιπλέον ήταν σημαντικό για την τουρκική ομάδα να διατηρήσει σε καλό επίπεδο τις σχέσεις με τον ΝΒΑ, από το οποίο έχει εισπράξει μεγάλα buyout στο πρόσφατο παρελθόν. Ο τουρκικός σύλλογος επιθυμεί να παραμείνει ελκυστική για τον κόσμο του ΝΒΑ και θα πετύχαινε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα αν επιχειρούσε να βάλει... δεσμά στον Κοκόσκοφ. 

 

Ακόμα κι από τεχνικής άποψης, η Φενέρ έχει μια ευκαιρία να μετατρέψει σε πλεονέκτημα όλη αυτή την αναστάτωση, παρότι στην ανακοίνωσή της έβγαλε μια αναμενόμενη δυσαρέσκεια για τον Σέρβο. Αρκεί να κινηθεί έξυπνα από εδώ και πέρα,  με στόχο την ουσία κι όχι τις εντυπώσεις. Η διατήρηση του Ντε Κολό ως Νο1 point guard για παράδειγμα, όπως την είχε αποφασίσει ο Κοκόσκοφ, θα ήταν πιθανότατα ένα μεγάλο ρίσκο δεδομένης της μορφής που έχει πλέον η Euroleague. Ισως είναι καλύτερο για την τουρκική ομάδα να βρει μια καινούργια αγωνιστική φιλοσοφία. 

 

Το μεγάλο πρόβλημα σε όλη αυτή την ιστορία αφορά την Euroleague. Aν οι Μάβερικς είχαν κάνει κάτι αντίστοιχο σε προπονητή ομάδας του ΝΒΑ πιθανότατα θα είχαν τιμωρηθεί ως παραβάτες, όμως κάποια στιγμή τα συμβόλαια θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με ανάλογο σεβασμό και στην Ευρώπη. Από την Φενέρ βγαίνει προς τα έξω -έστω κι ανεπίσημα- ότι δεν υπήρξε κανένα οικονομικό όφελος για τον Κοκόσκοφ, αλλά ακόμα, κι αν τους καταβλήθηκε κάποιο buy out, προφανώς δεν μιλάμε για αποζημίωση ικανή να καλύψει το μέγεθος του συμβάντος.  

 

Γενικότερα, είναι σημαντικό για το ευρωπαϊκό μπάσκετ να βάλει τις δικές του δικλείδες ασφαλείας απέναντι στις ορέξεις του ΝΒΑ. Σίγουρα η Φενέρ έχει ολοκληρώσει ορισμένες σημαντικές συμφωνίες, ο Ολυμπιακός εισέπραξε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για τον Ποκουσέφσκι, προφανώς έχουν υπάρξει κι άλλα καλά deal, όμως ο κανόνας εξακολουθεί να λέει... "μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μην δίνετε". Ισως η Ρεάλ να δείχνει το δρόμο ανεβάζοντας τελευταία τα buyout των παικτών της στα ύψη, αν και πρόκειται για μια κατάσταση που οφείλει να αντιμετωπιστεί συλλογικά. Οσο κι αν είναι κατανοητό ότι ο ελκυστικότερος προορισμός θα αποτελεί πάντα προτεραιότητα για παίκτες και προπονητές, θα πρέπει να εξασφαλιστούν και κάποια όρια ή τουλάχιστον πολύ δικαιότερα αντίτιμα για τις ομάδες που χάνουν βασικά τους στελέχη.